LHS 1140

LHS 1140
ilustracja
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wieloryb

Rektascensja

00h 44m 59,331s[1]

Deklinacja

−15° 16′ 17,54″[1]

Paralaksa (π)

0,066829 ± 0,000048[1]

Odległość

48,805 ± 0,035 ly
14,964 ± 0,010 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

14,15 ± 0,06m[1]

Ruch własny (RA)

318,152 ± 0,049 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−596,623 ± 0,054 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−13,23 ± 0,60 km/s[2]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

czerwony karzeł

Typ widmowy

M4,5 V[1]

Masa

0,1844 ± 0,0045[3] M

Promień

0,2159 ± 0,0030[3] R

Gęstość

25,8 ± 1,0[3] g/cm³

Metaliczność [Fe/H]

−0,15 ± 0,09[3]

Jasność

0,00441 ± 0,00013 L[4]

Okres obrotu

131 ± 5 d[2]

Wiek

>5 mld lat[2]

Temperatura

3096 ± 48 K[3]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J00445930-1516166
Katalog Gliesego: GJ 3053
G 268-38 NLTT 2465, TOI-256

LHS 1140gwiazda w gwiazdozbiorze Wieloryba, odległa od Słońca o około 48,8 roku świetlnego. Odkryto dwie planety krążące wokół tej gwiazdy.

Charakterystyka

LHS 1140 jest czerwonym karłem, reprezentuje typ widmowy M. Ma masę równą 18% masy Słońca, promień równy około 21% promienia Słońca, temperaturę ok. 3100 K[3] i jasność 0,4% jasności Słońca[4]. Gwiazda ma wiek oceniany na 5 miliardów lat, obraca się wolno wokół osi i jest spokojna – nie przejawia gwałtownych rozbłysków typowych dla młodszych czerwonych karłów[5].

Układ planetarny

W 2017 odkryto pierwszą planetę krążącą wokół tej gwiazdy, która z punktu widzenia obserwatora na Ziemi przechodzi przed tarczą gwiazdy. To pozwala wyznaczyć jej promień[2][5]. Dłuższe obserwacje pozwoliły precyzyjnie wyznaczyć jej masę i promień: jest on równy 1,730 ± 0,025 promienia Ziemi; masa jest równa 5,60 ± 0,19 M🜨[3]. Nie jest to, jak początkowo sądzono, planeta skalista (superziemia), tylko prawdopodobnie mini-Neptun z atmosferą wodorowo-helową stanowiącą ~0,1% masy, lub planeta oceaniczna zawierająca 9-19% wody. Planeta krąży w ekosferze wokół gwiazdy, otrzymuje 43% promieniowania docierającego do Ziemi[3]. Jeśli jest planetą oceaniczną, to na jej powierzchni może istnieć woda w stanie ciekłym[3][6]. Ze względu na bliskość względem Układu Słonecznego i zjawisko tranzytów jest ona dobrą kandydatką do badań składu atmosfery (o ile ją posiada), w szczególności pod kątem obecności substancji, które świadczą o występowaniu życia[2][5]. Jej współczynnik podobieństwa do Ziemi ma wartość 0,66[7].

Zidentyfikowana rok później druga planeta[4] ma mniejszy promień (1,272 ± 0,026 R🜨) i masę (1,91 ± 0,06 M🜨)[3]. Krąży bliżej gwiazdy, dociera do niej 5 razy więcej promieniowania niż do Ziemi, a temperatura równowagowa powierzchni jest oceniana na ponad 420 K[3].

Towarzyszka Masa minimalna
[M🜨]
Promień
[R🜨]
Okres orbitalny
[d]
Półoś wielka
[au]
Ekscentryczność Temperatura równowagowa
[K]
c[3][8] 1,91 ± 0,06 1,272 ± 0,026 3,777940 ± 0,000002 0,0270 ± 0,0005 <0,050 422 ± 7
b[3][8] 5,60 ± 0,19 1,730 ± 0,025 24,73723 ± 0,00002 0,0936 ± 0,0024 <0,043 226 ± 4

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g LHS 1140 w bazie SIMBAD (ang.) [dostęp 2024-08-07].
  2. a b c d e Jason A. Dittmann, Jonathan M. Irwin, David Charbonneau, Xavier Bonfils, Nicola Astudillo-Defru, Raphaëlle D. Haywood, Zachory K. Berta-Thompson, Elisabeth R. Newton, Joseph E. Rodriguez1, Jennifer G. Winters, Thiam-Guan Tan, Jose-Manuel Almenara, François Bouchy8, Xavier Delfosse, Thierry Forveille, Christophe Lovis, Felipe Murgas, Francesco Pepe, Nuno C. Santos, Stephane Udry, Anaël Wünsche, Gilbert A. Esquerdo, David W. Latham, Courtney D. Dressing. A temperate rocky super-Earth transiting a nearby cool star. „Nature”. 544 (7650), s. 333–336, 2017-04-20. DOI: 10.1038/nature22055. ISSN 0028-0836. [dostęp 2017-04-21]. (ang.). 
  3. a b c d e f g h i j k l m CharlesCh. Cadieux CharlesCh. i inni, New Mass and Radius Constraints on the LHS 1140 Planets: LHS 1140 b Is either a Temperate Mini-Neptune or a Water World, „The Astrophysical Journal Letters”, 1, 960, 2024, s. 24, DOI: 10.3847/2041-8213/ad1691, arXiv:2310.15490, L3  (ang.).
  4. a b c Kristo Ment, et al.. A second planet with an Earth-like composition orbiting the nearby M dwarf LHS 1140. „Astronomical Journal”, 2018. arXiv:1808.00485. Bibcode: 2018arXiv180800485M. 
  5. a b c Nowe odkrycie egzoplanety mogącej być najlepszą kandydatką do poszukiwania oznak życia. Europejskie Obserwatorium Południowe, 2017-04-19. [dostęp 2017-04-21].
  6. MarioM. Damiano MarioM. i inni, LHS 1140 b is a potentially habitable water world, „The Astrophysical Journal Letters”, 968 (2), L22, DOI: 10.3847/2041-8213/ad5204, arXiv:2403.13265 .
  7. The Habitable Exoplanets Catalog. [w:] Habitable Worlds Catalog [on-line]. University of Puerto Rico at Arecibo, 2024-03-21. [dostęp 2024-08-07]. (ang.).
  8. a b LHS 1140 Overview [online], NASA Exoplanet Archive [dostęp 2024-08-07] .