Laser molekularny
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Laser molekularny na dwutlenku węgla (laser CO2) – laser gazowy, w którym ośrodkiem czynnym jest mieszanina dwutlenku węgla, azotu i helu. Laser molekularny emituje falę w zakresie podczerwieni, główne linie widmowe znajdują się w zakresie długości fal 9,4 µm i 10,6 µm. Emitowana moc dochodzi do 100 kW przy pracy ciągłej i 1013 W przy pracy impulsowej.
Laser molekularny został wynaleziony w 1964 przez Kumara Patela w Laboratorium Bella.
Działanie
Cząstkami czynnymi w laserze molekularnym są cząsteczki dwutlenku węgla. Poziomy laserowe odpowiadają energiom drgań cząsteczki CO2, związanym z rozciąganiem podłużnym symetrycznym lub niesymetrycznym i rozciąganiem poprzecznym deformacyjnym. Cząsteczki azotu przekazują energię bezpośrednio na górny poziom wzbudzony cząsteczek dwutlenku węgla, co umożliwia uzyskanie inwersji obsadzeń.
Zastosowania
- cięcie i spawanie
- nawęglanie
- LIDAR
- chirurgia (tzw. „nóż laserowy”)
- kosmetyka – usuwanie brodawek, tatuaży i blizn
- badania naukowe
- LCCN: sh85020113
- Britannica: technology/carbon-dioxide-laser
- БРЭ: 4678509