Magnezyt (minerał)
Magnezyt z piromorfitem, Nasławice koło Sobótki, Dolny Śląsk | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | węglan magnezu (MgCO3) | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 3,5–4,5 | ||
Przełam | muszlowy | ||
Łupliwość | doskonała, trójkierunkowa | ||
Pokrój kryształu | romboedry lub skalenoedry – dobrze wykształcone kryształy | ||
Układ krystalograficzny | trygonalny | ||
Gęstość minerału | 2,9–3,1 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | najczęściej biały, szary z odcieniem żółtawym, żółtawy | ||
Rysa | biała | ||
Połysk | szklisty, jedwabisty (skupienia włókniste) | ||
| |||
|
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Magnezyt – minerał z gromady węglanów. Nazwa nawiązuje do składu chemicznego, w którym główną rolę odgrywa magnez. Minerał pospolity i szeroko rozpowszechniony.
Z magnezytu zbudowana jest monomineralna skała osadowa o tej samej nazwie
Właściwości
Jest kruchy, przezroczysty, często zawiera pewne ilości żelaza rzadziej cynku. Pod wpływem światła ultrafioletowego wykazuje czasami fluorescencję o barwach zielonawej lub niebieskawej. Bardzo rzadko tworzy kryształy o postaci romboedrów lub skalenoedrów. Zazwyczaj występuje w skupieniach ziemistych, zbitych (przypominających porcelanę), ziarnistych, nerkowatych bądź włóknistych.
- Inne: Powoli rozkładalny w zimnych, rozcieńczonych kwasach (HCl), gwałtownie burzy z kwasami na gorąco
- magnezyt
- magnezyt
- Magnezyt znaleziony w miejscowości Wiry
Występowanie
Minerał metamorficzny, hydrotermalny, hipergeniczny (pod wpływem wody i dwutlenku węgla), tworzy żyły przecinające serpentynity. Jest składnikiem wielu skał osadowych. Bywa spotykany w towarzystwie: kalcytu, dolomitu, kwarcu, chalcedonu, opalu, talku, chlorytu.
Miejsca występowania: Na Bałkanach – od Bośni do Grecji – Eubea; Austria; Włochy – Elba, Piemont i Lombardia; Rosja – Ural; Chiny – Mandżuria; Szwajcaria; Demokratyczna Republika Konga; Czechy; Niemcy; Korea Północna.
W Polsce – Masyw Ślęży, Gogołów – Jordanów Śląski, Grochowa, Szklary. Do końca XX wieku magnezyt był wydobywany w kamieniołomach w Wirach oraz Sobótce, obecnie jednak tamtejsze złoża uległy wyczerpaniu[1].
Zastosowanie
- surowiec dla przemysłu cementowego, papierniczego, metalurgicznego, szklarskiego,
- surowiec do produkcji materiałów ogniotrwałych,
- służy jako składnik mas ceramiki szlachetnej i specjalnej, w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym; przy rafinacji cukru,
- bywa wykorzystywany w budownictwie (tynki, cegły, posadzki),
- służy do wzbogacania pasz dla bydła (zwiększa mleczność),
- służy do produkcji nawozów mineralnych, środków dezynfekujących,
- bywa dodawany do soli (zapobiega jej zbrylaniu),
- stanowi cenny kamień kolekcjonerski,
- czasami bywa wykorzystany jako kamień jubilerski
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Witold Hermaszewski "Ogródek skalny w Sobótce", "Sudety" nr 1-2/2014
Bibliografia
- Leksykon Przyrodniczy. Minerały i kamienie szlachetne. Horyzont, 2002.
- Atlas mineralogii
- Leksykon Przyrodniczy. Minerały
- R. Hochleitner: Minerały i kryształy. Muza, 1994.
- W. Heflik, L. Natkaniec-Nowak: Minerały Polski. Antykwa, 1998.
- J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003.
Linki zewnętrzne
- webmineral.com/data/Magnesite.shtml
- Britannica: science/magnesite
- ЕСУ: 60232
- SNL: magnesitt
- identyfikator minerału w Mindat: 2482