Matías Lequi

Matías Lequi
Pełne imię i nazwisko

Matías Emanuel Lequi

Data i miejsce urodzenia

13 maja 1981
Rosario

Wzrost

190 cm

Pozycja

środkowy obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2001 Rosario Central 21 (1)
2001–2003 River Plate 40 (1)
2003–2004 Atlético Madryt 34 (2)
2004–2005 S.S. Lazio 6 (0)
2005–2008 Celta Vigo 81 (5)
2009–2010 Iraklís Saloniki 14 (0)
2011 UD Las Palmas 17 (0)
2011–2012 Rosario Central 35 (2)
2012–2013 CA All Boys 14 (0)
W sumie: 262 (11)
  1. Aktualne na: 31 sierpnia 2013. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Matías Emanuel Lequi (ur. 13 maja 1981 w Rosario) – argentyński piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, m.in. w Atlético Madryt oraz Celcie Vigo.

Kariera

Pierwsze piłkarskie kroki Lequi stawiał w drużynie Rosario Central. W klubie tym już jako 18-latek zadebiutował w argentyńskiej Primera División. Od 2001[1] do 2003 roku z jego usług korzystał z kolei bardziej utytułowany River Plate. Stoper zdobył z nim dwa tytuły mistrza Clausury (Turnieju zamknięcia) z rzędu (2002, 2003). Gwiazdami mistrzowskich drużyn z tamtych lat byli tacy zawodnicy jak: pomocnicy Ariel Ortega, Lucho González oraz Andrés D’Alessandro, napastnicy Fernando Cavenaghi i Maxi López, za to w linii obronnej błyszczał właśnie Lequi. Po dwóch latach udanych występów dla Millonarios, defensor zwrócił uwagę klubów europejskich.

Kolejnym klubem w jego karierze zostało hiszpańskie Atlético Madryt. W Los Colchoneros spędził tylko jeden sezon (2003/04). Młodziutki (na tle kolegów z bloku defensywnego, Sergiego, Garcíi Calvo, Santiego) obrońca był trzonem defensywy siódmego w tabeli klubu La Liga. Więcej spotkań w owym sezonie rozegrał od niego tylko Fernando Torres, najlepszy strzelec drużyny. Następny sezon spędził już jednak w S.S. Lazio[2]. Epizod w Serie A nie był dlań zbyt udany, gdyż zaliczył zaledwie 6 występów ligowych, w których nie zdobył żadnej bramki. Drużyna z Wiecznego Miasta, która rok wcześniej ukończyła rozgrywki na szóstym miejscu, w sezonie 2004/05 uplasowała się cztery lokaty niżej. Stosunkowo szybko, bo już w fazie grupowej, pożegnała się też z Pucharem UEFA, uznając wyższość Middlesbrough oraz Villarrealu.

W lipcu 2005 roku Lequi zdecydował się na powrót do Hiszpanii. Tym razem został zawodnikiem beniaminka Primera División, Celty Vigo. W nowym miejscu rywalizował o miejsce na środku obrony z Pablo Contrerasem lub Sergio Fernándezem (później z Rumunem Gabrielem Tamașem). Klub z Estadio Balaídos uplasował się na szóstej pozycji w tabeli sezonu 2005/06 i stoper zyskał kolejną szansę występów w Pucharze UEFA. W rozgrywkach tych Celta wyeliminowała takie firmy jak Standard Liège, US Palermo, Eintracht Frankfurt oraz Spartak Moskwa i dotarła do 1/8 finału, lecz w lidze spisywała się fatalnie. Matías, podopieczny Fernando Vázqueza, którego na stanowisku trenera w trakcie sezonu zastąpił były legendarny piłkarz Christo Stoiczkow, w sezonie 2007/08 musieli występować na zapleczu pierwszej ligi. Władze klubu, które dopuściły do jego ruiny finansowej, zostały zmuszone do szukania oszczędności na każdym polu i masowej wyprzedaży zawodników. Po rozegraniu 55 spotkań w La Liga, 9 w europejskich pucharach oraz 26 w Segunda División, odszedł także obrońca z Argentyny.

Wprawdzie kontrakt z zadłużoną Celtą rozwiązał w sierpniu 2008 roku, lecz na podpisanie umowy z nowym pracodawcą czekał aż rok. Jego nowym klubem został grecki Iraklís Saloniki[3]. Stamtąd trafił do UD Las Palmas, a następnie powrócił do ojczyzny - najpierw był zawodnikiem klubu, którego jest wychowaniem (Rosario Central)[4], a następnie CA All Boys[5].

Przypisy

  1. River: Matías Lequi se hizo millonario. lacapital.com.ar, 2001-08-17. [dostęp 2014-02-16]. (hiszp.).
  2. Marco Piervenanzi: LAZIO: Definito l’ingaggio di Lequi. supereva.it, 2004-09. [dostęp 2014-02-16]. (wł.).
  3. Mercado: Lequi, ex Atlético y Celta, ficha por el Iraklis griego. goal.com, 2009-07-01. [dostęp 2014-02-16]. (hiszp.).
  4. Enrique Genovar: Lequi: “Vuelvo a casa”. elciudadanoweb.com, 2011-07-03. [dostęp 2014-02-16]. (hiszp.).
  5. Matías Lequi, 5º refuerzo de All Boys. espndeportes.espn.go.com, 2012-07-19. [dostęp 2014-02-16]. (hiszp.).

Bibliografia

  • Matías Lequi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .
  • Profil piłkarza w bazie BDFutbol.com (ang.)
  • Matías Lequi w bazie Soccerbase (ang.)
  • p
  • d
  • e
  • Hirschl (1939–40)
  • Palomini (1941–45)
  • Orth (1945)
  • Rivas (1945)
  • Roca (1946)
  • Rivas (1946)
  • Indaco (1946)
  • Palomini (1947)
  • Rivas (1947–48)
  • Lecea (1948–54)
  • Fogel (1955–56)
  • Diaz (1957)
  • Piotto (1958–59)
  • Mas (1959)
  • Fonda (1960)
  • Lúpiz (1960–61)
  • Piotto (1961)
  • Lúpiz (1961)
  • Lopes (1962–63)
  • D’Amico (1964–65)
  • Bagnulo (1965)
  • Casullo (1965)
  • Giudice (1966)
  • Minni (1966–67)
  • Ignomiriello (1967–69)
  • Erauzquin (1969)
  • Sívori (1969–70)
  • Zof (1970–71)
  • Griguol (1971)
  • Labruna (1971)
  • Griguol (1971)
  • Labruna (1971–72)
  • Zof (1972–73)
  • Griguol (1973–75)
  • Erauzquin (1975)
  • De León (1975)
  • Erauzquin (1975)
  • De León (1975)
  • Silvero (1976)
  • Erauzquin (1976)
  • Basile (1976)
  • Griguol (1977–78)
  • Zof (1979)
  • Saporiti (1980)
  • Zof (1980)
  • Manfredi (1980)
  • Zof (1980–82)
  • Pascuttini (1982)
  • Zof (1982)
  • Pascuttini (1982)
  • Palma (1982)
  • Rodríguez (1983)
  • Palma (1983)
  • Pascuttini (1984)
  • Volken (1984)
  • Malleo (1984)
  • M.Á. López (1984)
  • Zof (1986–87)
  • Manfredi (1987)
  • Zof (1987–90)
  • Aimar (1991)
  • Zof (1991)
  • Solari (1992)
  • Aimar (1992)
  • Malleo (1992)
  • Cantatore (1993)
  • Marchetta (1993–95)
  • E. Fernández (1995)
  • Manfredi (1995)
  • Zof (1995)
  • Manfredi (1995)
  • Zof (1996–97)
  • Russo (1997–98)
  • Bauza (1998–2001)
  • J.J. López (2001)
  • Teglia (2001–02)
  • Menotti (2002)
  • Russo (2002–04)
  • Galloni (2004[A])
  • Púa (2004)
  • Zof (2004–2005)
  • Cuffaro Russo (2005)
  • Zof (2005–06)
  • Galloni (2006[A])
  • Astrada (2006)
  • Gorosito (2006–07)
  • Riquelme (2007[A])
  • Ischia (2007)
  • Galloni (2007)
  • Madelón (2007–08)
  • Sánchez (2008)
  • Alfaro (2008–09)
  • Merlo (2009)
  • Russo (2009)
  • Cuffaro Russo (2009–10)
  • Madelón (2010)
  • Merlo (2010)
  • Rivoira (2010–11)
  • Palma (2011)
  • Lanzidei (2011)
  • Pizzi (2011–12)
  • Russo (2012–14)
  • Galloni (2014)
  • Coudet (2015–16)
  • Montero (2017)
  • L. Fernández (2017–18)
  • Chamot (2018[A])
  • Bauza (2018–19)
  • Ferrari (2019[A])
  • Cocca (2019–20)
  • González (2020–22)
  • Somoza (2022)
  • Tévez (2022)
  • Russo (2023–24)
  • Lequi (od 2024)

  1. a b c d e tymczasowo