Mirosława Narkiewicz
Data i miejsce urodzenia | 19 września 1931 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 19 maja 2017 | ||
profesor nauk medycznych | |||
Specjalność: kardiochirurgia | |||
Alma Mater | |||
Doktorat | 1964 | ||
Profesura | 1996 | ||
Nauczyciel akademicki | |||
Uczelnia | |||
Odznaczenia | |||
| |||
|
Mirosława Irena Narkiewicz z domu Broda (ur. 19 września 1931 r. w Łucku, zm. 19 maja 2017 w Gdańsku) – polska anatom, kardiochirurg i chirurg dziecięcy, profesor nadzwyczajny nauk medycznych, wykładowczyni Akademii Medycznej w Gdańsku.
Życiorys
Od 1945 mieszkała na Wybrzeżu Gdańskim. Zdała maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sopocie. W 1954 ukończyła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. W tym samym roku wstąpiła do Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Od 1950 w nagrodę za wzorowe zaliczenie I roku studiów pracowała jako demonstratorka w Zakładzie Anatomii Prawidłowej Akademii. W styczniu 1953 weszła w związek małżeński z późniejszym profesorem medycyny Olgierdem Narkiewiczem. W latach 1954–1961 pracowała w Klinice Chirurgii Dziecięcej (w tym czasie uzyskała II stopień specjalizacji z chirurgii), zaś w latach 1961-1970 - w II Klinice Chirurgicznej, początkowo na Oddziale Torakochirurgicznym, następnie - Kardiochirurgicznym. W 1964 obroniła doktorat (temat - Wyniki podwiązania żyły głównej dolnej powyżej ujścia żył nerkowych u kota, promotor - prof. Michał Reicher[1]), habilitowała się w 1980. W latach 1970–1971 przebywała na stażu w klinice torakochirurgicznej szpitala Onze Lieve Vrouwe Gasthuis w Amsterdamie, co zaowocowało dalszą współpracą szkoleniową, darowizną maszyny do krążenia pozaustrojowego PEMCO oraz wsparciem finansowym udzielanym przez Holendrów w okresie stanu wojennego. Zespół pod kierownictwem Narkiewicz dokonał 29 kwietnia 1975 pierwszej w Gdańsku operacji serca z użyciem krążenia pozaustrojowego.
W 1987 objęła kierownictwo Kliniki Kardiochirurgii Instytutu Chirurgii AMG. W latach 1992–1998 była dyrektorką Instytutu Kardiologii Akademii Medycznej. W 1996 otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego. W tym samym roku doprowadziła do otwarcia nowoczesnego bloku kardiochirurgicznego w Katedrze i Klinice Kardiochirurgii (trzy nowe sale operacyjne i oddział intensywnej opieki pooperacyjnej), której kierowniczką była do 2002, kiedy przeszła na emeryturę. W 1998 liczba operacji z użyciem krążenia pozaustrojowego wykonanych przez klinikę przekroczyła tysiąc. Była autorką prac naukowych z dziedziny anatomii, chirurgii dziecięcej i kardiochirurgii. Prowadziła również badania eksperymentalne w tych dziedzinach.
Została pochowana na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon IX, kwatera profesorów, rząd 1)[2].
Odznaczenia i tytuły honorowe
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[3]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1983)
- Złoty Krzyż Zasługi (1974)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1997)
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
- Medal Księcia Mściwoja II (1998)
- Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1988)
- członkini honorowa Towarzystwa Chirurgów Polskich (2001)
- członkini honorowa Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (2003)
Przypisy
- ↑ Obrona pracy doktorskiej. „Dziennik Bałtycki”. Nr 285, s. 2, 1 grudnia 1964.
- ↑ Mirosława Narkiewicz. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2020-07-02].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 45, poz. 737
Bibliografia
- Odeszła prof. Mirosława Narkiewicz, gumed.edu.pl, 20.05.2017
- Anna-Paprocka-Lipińska, Professor Mirosława Narkiewicz (1931–2017) – biographical note, termedia.pl, 22.12.2017
- identyfikator osoby w serwisie „Nauka Polska”: 54207