Monaster Kuteiński
Cerkiew Trójcy Świętej | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowość | Orsza | ||
Kościół | |||
Eparchia | |||
Klauzura | nie | ||
Typ monasteru | męski | ||
Obiekty sakralne | |||
Cerkiew | Trójcy Świętej | ||
Materiał budowlany | cegła | ||
Data budowy | 1620 | ||
Data zamknięcia | 1917 | ||
Data reaktywacji | 1992 | ||
Położenie na mapie Orszy | |||
Położenie na mapie Białorusi | |||
Położenie na mapie obwodu witebskiego | |||
54°29′31″N 30°24′48″E/54,491944 30,413333 | |||
|
Monaster Kuteiński, Kuteiński Monaster Objawienia Pańskiego – prawosławny męski monaster położony na terenie miasta Orsza, działający w jurysdykcji eparchii witebskiej i orszańskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.
Monaster został wzniesiony w pobliżu ujścia Kuteinki do Dniepru, na obrzeżach Orszy, z błogosławieństwa patriarchy jerozolimskiego Teofana III w 1620[1]. Wspólnota była podporządkowana monasterowi Świętej Trójcy w Słucku[2].
W 1630 przy monasterze powstała drukarnia, w której w kolejnych latach Spirydon Sobol wydrukował pierwszy białoruski Elementarz, jak również inne księgi biblijne i religijne. Drukarnia klasztorna blisko współpracowała ze szkołą grawiury w Orszy[1]. W 1635 metropolita kijowski Piotr Mohyła poświęcił w klasztorze główny drewniany sobór Objawienia Pańskiego i cerkiew dolną św. Łazarza[1]. W 1656 do monasteru przybył car Aleksy I, który zaangażował kilku związanych z monasterem artystów i grawera Paisjusza do prac w cerkwi w Moskwie-Izmajłowie oraz we dworze carskim w Kołomienskoje[1].
Monaster nieprzerwanie funkcjonował jako męska wspólnota prawosławna do 1917, gdy został zamknięty i zdewastowany. Jego cerkwie, dzwonnice, otaczające go mury zostały zniszczone, natomiast dawny budynek mieszkalny dla mnichów zaadaptowano na mieszkania. Wspólnota monastyczna wznowiła swoją działalność w 1992, zaś trzy lata później ukończono remont cerkwi Trójcy Świętej[1].