NS Arktika
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Bandera | Rosja | ||
---|---|---|---|
Historia | |||
Stocznia | Baltic Shipyard[potrzebny przypis], Leningrad | ||
Data budowy | 1971 | ||
Data wodowania | 1974 | ||
Data oddania do eksploatacji | 1975 | ||
Data wycofania ze służby | 2008 | ||
Dane techniczne | |||
Wyporność | 23 460 t | ||
Liczebność załogi | 149 | ||
Długość całkowita (L) | 148 m | ||
Szerokość (B) | 28 m | ||
Zanurzenie (D) | 11 m | ||
Napęd mechaniczny | |||
Silnik | |||
Moc silnika | 55 MW | ||
Prędkość maks. | 20 w. | ||
|
NS Arktika (ros. Арктика) – lodołamacz radziecki o napędzie jądrowym typu Arktika.
Władze radzieckie, zachęcone rezultatami pracy pierwszego atomowego lodołamacza Lenin, zleciły budowę kolejnych jednostek. W 1974 w stoczni leningradzkiej zwodowano Arktikę. Do eksploatacji weszła rok później.
17 sierpnia 1977 Arktika, jako pierwszy na świecie statek nawodny, dotarła do bieguna północnego, krusząc po drodze lód o grubości 4 m.
W październiku 2008 został wycofany z eksploatacji.
Siłownia okrętu składa się z 3 reaktorów jądrowych. Zapas paliwa umożliwiał pływanie przez 3 lata bez zawijania do portów.
Bibliografia
- Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).
- PWN: 3871121