Nerw pachowy

Nerwy: nadłopatkowy (Suprascapular), pachowy (Axillary) i promieniowy (Radial)

Nerw pachowy (łac. nervus axillaris) – w anatomii człowieka nerw kończyny górnej pochodzący z pęczka tylnego części podobojczykowej splotu ramiennego[1].

Nerw ten opuszcza jamę pachową przez otwór pachowy boczny (otwór czworoboczny) i pojawia się w okolicy tylnej poniżej mięśnia naramiennego[1].

Gałęziami mięśniowymi unerwia mięsień naramienny i mięsień obły mniejszy[1], może też unerwiać głowę długą mięśnia trójgłowego ramienia[2]. Gałęzie stawowe nerwu pachowego unerwiają staw ramienny, a gałąź międzyguzkowa – okostną górnego odcinka kości ramiennej. Nerw pachowy oddaje także gałąź skórną – nerw skórny boczny ramienia, unerwiający skórę barku i powierzchni tylnej ramienia w górnym odcinku[1].

Jeżeli dojdzie do uszkodzenia nerwu, upośledzone jest odwodzenie ramienia[1].

Przypisy

  1. a b c d e AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 40–46, ISBN 978-83-200-3258-1 .
  2. M.-P. deM.P. Sèze M.-P. deM.P. i inni, Surgical and Radiologic Anatomy [online], 2004 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.