Niebieska Przełączka Wyżnia

Niebieska Przełączka Wyżnia
Ilustracja
Niebieska Przełączka Wyżnia pomiędzy Niebieską Turnią pośrodku a Gąsienicową Turnią po prawej
Państwo

 Polska

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Gąsienicowa Turnia, Niebieska Turnia

Data zdobycia

19 sierpnia 1907

Pierwsze wejście

Z. Kordysówna, Z. Klemensiewicz, R. Kordys

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Niebieska Przełączka Wyżnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Niebieska Przełączka Wyżnia”
Ziemia49°13′09,5″N 20°00′50,8″E/49,219306 20,014111

Niebieska Przełączka Wyżnia (niem. Mittlere Seealmscharte, słow. Vyšná Nebeská štrbina, węg. Felső-Niebieska-csorba[1]) – położona na wysokości 2247 m mała przełączka we wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, między Gąsienicową Turnią (2279 m) a Niebieską Turnią (2258 m) – tuż na zachód od tej ostatniej[2]. Północne stoki spod przełączki opadają do Mylnej Kotlinki w najwyższym piętrze Doliny Zielonej Gąsienicowej, zaś południowe do polodowcowego kotła Dolinki pod Kołem (górne piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich). Górna część tych stoków, zarówno z południowej, jak i północnej strony, to strome ściany. Stokami południowymi, sporo poniżej przełęczy, prowadzi czerwony szlak turystyczny z Kasprowego Wierchu na Zawrat[2].

Przełączka ta stanowi najłatwiejszy dostęp do Niebieskiej Turni, jest jednak dostępna tylko dla taterników[3].

Podobnie jak w przypadku innych pobliskich obiektów, nazwa przełęczy pochodzi nie od barwy niebieskiej, ale od góralskiego nazwiska: Niebies[4].

Pierwsze wejścia:

  • latem: Zofia Kordysówna, Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys, 19 sierpnia 1907 r.,
  • zimą: Wiesław Jaroszewski, Bogusław Kazimierowicz i Jan Sawicki, 4 stycznia 1936 r.
Widok z Gładkiej Przełęczy

Przypisy

  1. ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24] .
  2. ↑ a b Orla Perć. Mapa 1: 5 000, Warszawa-Zielona Góra-Zakopane: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-42-X .
  3. ↑ Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Liliowe – Mały Kościelec, t. 1, Warszawa: Sport i Turystyka, 1951 .
  4. ↑ ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
  • p
  • d
  • e
Wschodnia grań Świnicy – odcinek od Świnicy do Krzyżnego