Nikołaj Golicyn
Data i miejsce urodzenia | 12 kwietnia 1850 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przewodniczący Rady Ministrów Imperium Rosyjskiego | |
Okres | od 27 grudnia 1916?/9 stycznia 1917 |
Poprzednik | Aleksander Trepow |
Następca | Gieorgij Lwow |
Nikołaj Dmitriewicz Golicyn książę, ros. Николай Дмитриевич Голицын (ur. 31 marca?/12 kwietnia 1850 we wsi Poriecze w guberni moskiewskiej, zm. 2 lipca 1925) – ostatni premier Imperium Rosyjskiego w okresie rządów Mikołaja II (1894–1917).
Życiorys
Urodził się w rodzinie książęcej starego rosyjskiego rodu. W latach 1885–1903 był gubernatorem kolejno guberni: archangielskiej, kałuskiej i twerskiej. Od 1903 senator, od 1915 członek Rady Państwa (frakcja prawicy) i przewodniczący Komisji Pomocy Rosyjskim Jeńcom. Popierany przez żonę Mikołaja II – Aleksandrę Fiodorowną. Przewodniczący Rady Ministrów w okresie 27 grudnia 1916?/9 stycznia 1917 - 27 lutego?/12 marca 1917. Obalony przez rewolucję lutową.
Po rewolucji lutowej odszedł z polityki. Po przewrocie bolszewickim pozostał w Rosji. W latach 1920–22 dwukrotnie aresztowany przez Czeka i GPU. Po aresztowaniu przez OGPU w 1925 skazany administracyjnie przez OSO przy Kolegium OGPU i stracony[1].
Bibliografia, linki
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 29 Moskwa 1978
- Голицын Николай Дмитриевич na portalu hrono.ru
Przypisy
- ↑ Golitsyn, Nikolai, photo, biography [online], persona.rin.ru [dostęp 2017-11-25] .
- p
- d
- e
- W latach 1922–1991 Rosja była republiką związkową ZSRR.
- PWN: 3906486
- БРЭ: 2366878