|
#6 |
rzucający obrońca |
Pseudonim | The Gangster |
Data i miejsce urodzenia | 23 lipca 1957 Nowy Jork |
Wzrost | 185 cm |
Masa ciała | 86 kg |
Kariera |
Aktywność | 1979–1994 |
Szkoła średnia | Union Hill (Union City, New Jersey) |
College | Seton Hall (1975–1979) |
Draft | 1979, numer: 68 Boston Celtics |
Kariera klubowa | Lata | Kluby | Wyst. | 1979–1992 | Aris Saloniki | 1992–1994 | Panathinaikos Ateny | |
Kariera reprezentacyjna | Lata | Reprezentacja | Wyst. | 1980–1991 | Grecja | |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Nikos Galis (gr. Νίκος Γκάλης, en. Nick Galis, ur. 23 lipca 1957 w Nowym Jorku) – grecki koszykarz, członek Galerii Sław FIBA, najlepiej punktujący zawodnik w historii Euroligi, Mistrz Europy 1987, czterokrotnie najlepiej punktujący zawodnik Mistrzostw Europy.
Życiorys
Nikos Galis urodził się w biednej rodzinie greckich emigrantów w USA. Jako chłopiec rozpoczął treningi bokserskie. Za namową matki porzucił boks na rzecz koszykówki. Rozpoczął treningi w Union Hill High School w New Jersey. Po maturze zasilił szeregi uniwersyteckiej drużyny Seton Hall University, gdzie w swoim najlepszym sezonie w barwach uczelni osiągnął średnią 27,5 punktu na mecz. Po zakończeniu studiów w 1979 jego agent Bill Manon próbował wprowadzić Galisa do NBA. W Drafcie został jednak wybrany dopiero w 4 rundzie z numerem 68 przez Boston Celtics. Dodatkowo na obozie przygotowawczym Celtics doznał kontuzji, co ostatecznie zamknęło mu drogę do NBA. Wtedy zdecydował się na przenosiny do ojczyzny rodziców i angaż w lidze greckiej.
Kariera klubowa
Galis po przyjeździe do Grecji stał się zawodnikiem Arisu Saloniki. Szybko stał się tam niekwestionowanym liderem. Wraz z takimi graczami jak Panajotis Janakis czy Slobodan Subotić Aris stał się potęgą. Ośmiokrotnie triumfowali w A1 Ethniki, a sześciokrotnie zdobywali Puchar Grecji. Trzy razy z rzędu klub z Salonik grał w final-four Euroligi (1988-1990), za każdym razem jednak odpadając w półfinale.
W 1992 po 13 latach spędzonych w Salonikach Galis zmienił barwy klubowe na Panathinaikos Ateny. Tam w ciągu dwóch lat zdobył tylko Puchar Grecji oraz zajął 3. miejsce w Eurolidze.
Karierę zakończył w kontrowersyjnych okolicznościach. Po tym jak trener PAO nie wystawił go w wyjściowej piątce w meczu ligi greckiej 29 września 1994, Galis obrażony opuścił klub i już nigdy więcej nie pojawił się na parkiecie. Przez 15 lat rozegrał w lidze 385 spotkań, legitymując się średnią 33 punktów na mecz. 11 razy był najlepiej punktującym zawodnikiem sezonu.
Reprezentacja Grecji
W reprezentacji Nikos Galis rozegrał 168 spotkań, stanowiąc o jej sile w latach 80. W Mistrzostwach Świata w Hiszpanii w 1986 w meczu przeciwko Panamie zdobył 53 punkty. Ze średnią 33,5 pkt. został najlepiej punktującym graczem imprezy, a Grecja zakończyła turniej na 10. miejscu.
Największy sukces w reprezentacyjnej karierze Galisa to EuroBasket 1987, którego Grecja była gospodarzem. Reprezentacja Hellady została mistrzem Europy, pokonując w finale w Pireusie po dogrywce ZSRR 103-101. Galis zdobył w finałowym spotkaniu 40 punktów, został MVP turnieju i bohaterem narodowym Greków. Przez cały turniej nie został ani razu zmieniony.
Dwa lata później w Jugosławii Grecy byli bliscy obronienia mistrzowskiego tytułu. W półfinale po raz kolejny pokonali mistrzów olimpijskich z Seulu ZSRR 81-80. W tym meczu Galis rzucił 45 punktów. W finale Grecja musiała jednak uznać wyższość gospodarzy. Ostatnim turniejem z udziałem Galisa były Mistrzostwa Europy w 1991. Grecja zajęła 5. miejsce, a Nikos Galis trafił do najlepszej piątki turnieju.
Emerytura
Po zakończeniu kariery Galis otworzył w Chalkidiki letni obóz dla młodych adeptów koszykówki. W 2004 uczestniczył w sztafecie z ogniem olimpijskim. W 2007 został wprowadzony do galerii sław FIBA.
Osiągnięcia
Na podstawie[1][2][3], o ile nie zaznaczono inaczej.
NCAA
- Zaliczony do Galerii Sław Sportu uczelni Seton Hall – Seton Hall Athletic Hall of Fame (1991)
- Laureat Haggerty Award (1979)[4]
Drużynowe
- 8-krotny mistrz Grecji (1983, 1985–1991)
- Wicemistrz Grecji (1982, 1984, 1993)
- Brąz:
- Euroligi (1989, 1994)
- mistrzostw Grecji (1980, 1981, 1992)
- 7-krotny zdobywca pucharu Grecji (1985, 1987–1990, 1992, 1993)
- Finalista pucharu Grecji (1984)
- 4. miejsce w:
Indywidualne
- MVP:
- Zawodnik roku:
- Sportowiec roku Grecji (1986, 1987, 1989)
- Śródziemnomorski zawodnik roku (1987)
- Uczestnik meczu gwiazd FIBA (1987, 1991)
- Wybrany do:
- grona 50:
- Koszykarskiej Galerii Sław:
- Lider:
- strzelców:
- Euroligi (1992, 1994)
- ligi greckiej (1981–1991)
- w asystach:
- Euroligi (1994)
- sezonu regularnego ligi greckiej (1991–1993)
- całego sezonu ligi greckiej (sezon regularny + play-off – 1994)
- Zespół Arisu Saloniki zastrzegł należący do niego numer 6
Reprezentacja
- Drużynowe
- Indywidualne
- MVP mistrzostw Europy (1987)
- Zaliczony do I składu mistrzostw Europy (1983, 1987, 1989, 1991)
- Lider:
- strzelców mistrzostw:
- świata (1986)[6]
- Europy (1983, 1987, 1989, 1991)
- Eurobasketu w skuteczności rzutów wolnych (1981 – 86,5%)[7]
Przypisy
- ↑ Naismith Memorial Basketball Hall of Fame Class of 2017 Announcement presented by Haggar Clothing Company. hoophall.com. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ Lt. Frank J. Haggerty Met Player of the Year – Men's Division I. metbasketballwriters.org. [dostęp 2023-01-27]. (ang.).
- ↑ a b EUROPEAN PLAYER OF THE YEAR. ciuff.it. [dostęp 2015-04-21]. (wł.).
- ↑ FIBA World Championship – MVP’s and Top Scorers. allaboutbasketball.us. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1981 EuroBasket Statistics Leaders – Free Throw %. fiba.com. [dostęp 2020-06-03]. (ang.).
- ^ – oznacza najlepszego strzelca Suproligi
35 zawodników | |
---|
10 trenerów | |
---|
5 sędziów | - Artenik Aradabjian
- Mikhail Davidov
- Lubomir Kotleba
- Yvan Mainini
- Costas Rigas
|
---|
Trenerzy (25)
- Aleksiejewa
- Canavesi
- Díaz-Miguel
- Donohue
- Ferrándiz
- A. Gomelski
- E. Gomelski
- Gaze
- Hejková
- Iba
- Ivković
- Kondrashin
- Newell
- Nikolić
- Novosel
- Primo
- Rubini
- Smith
- Soares
- Stirling
- Summitt
- Tanjević
- Yow
- Žeravica
- Zuoyun
Działacze (35)
- Airaldi Rivarola
- Ashry
- Atakol
- Bouffard
- Busnel
- Calvo
- Carneiro
- Dos Reis
- Greim
- Hepp
- Jones
- Killian
- Klieger
- Kozłowski
- López
- Martín
- Naismith
- Otto
- Pitzl
- Popović
- Ramsay
- Šaper
- Saporta
- Scuri
- Seguro de Luna
- Semashko
- Seye Moreau
- Stanković
- Steitz
- Stern
- Ueda
- Samaranch
- Vitale
- Wahby
- Yoon
Sędziowie (14)
- Arabadjian
- Bain
- Belošević
- Blanchard
- Dimou
- Hopenhaym
- Kassai
- Kostin
- Lazarov
- Pfeuti
- Rae
- Reverberi
- Rigas
- Righetto
Zawodnicy
Obrońcy | |
---|
Skrzydłowi | |
---|
Środkowi | |
---|
Sędziowie
- Bavetta
- Enright
- Evans
- Hepbron
- Hoyt
- Kennedy
- Leith
- Mihalik
- Nichols
- Nucatola
- Quigley
- Rudolph
- Shirley
- Strom
- Tobey
- Walsh
- Garretson
- pogrubienie – oznacza, że dana osoba została wybrana do Hall Of Fame jako trener i jako zawodnik
- Statystyki notowane od 1946.
- ^ – oznacza najlepiej podającego Suproligi
- 4 Nikos Galis
- 5 Nikos Stawropulos
- 6 Panajotis Janakis
- 7 Arjiris Kamburis
- 8 Arjiris Pedulakis
- 9 Panajiotis Karadzas
- 10 Michalis Romanidis
- 11 Nikos Filipu
- 12 Liweris Andritsos
- 13 Dimitris Dimakopulos
- 14 Christos Christodulu
- 15 Fanis Christodulu
- Trener: Kostas Politis
|
- 4 Nikos Galis
- 5 Liweris Andritsos
- 6 Panajotis Janakis
- 7 Kostas Petropulos
- 8 Mantos Katsulis
- 9 Kiriakos Widas
- 10 Takis Koroneos
- 11 Astirios Zois
- 12 Charis Papajeorjiu
- 13 Jiorgos Kastrinakis
- 14 Dimitris Karatsulidis
- 15 Dimitris Kokolakis
- Trener: Janis Joanidis
|
- 4 Janis Paragjios
- 5 Albert Mallach
- 6 Panajotis Janakis
- 7 Nikos Galis
- 8 Mantos Katsulis
- 9 Minas Gekos
- 10 Michalis Romanidis
- 11 Nikos Stawropulos
- 12 Liweris Andritsos
- 13 Panajotis Fasulas
- 14 Ewangelos Aleksandris
- 15 Dimitris Kokolakis
- Trener: Kostas Politis
|
- 4 Nikos Galis
- 5 Kostas Patawukas
- 6 Panajotis Janakis
- 7 Arjiris Kamburis
- 8 Dinos Angelidis
- 9 Janis Milonas
- 10 Jiorgos Jasparis
- 11 Wasilis Lipiridis
- 12 Liweris Andritsos
- 13 Panajotis Fasulas
- 14 Jiogos Papadakos
- 15 Dimitris Papadopulos
- Trener: Eftimis Kiumurdzoglu
|
Identyfikatory zewnętrzne: