Nitrotriazolon
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny | C2H2N4O3 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 130,06 g/mol | ||||||||||||
Wygląd | białe lub seledynowe krystaliczne ciało stałe | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | 932-64-9 | ||||||||||||
PubChem | 3453883 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||
|
Nitrotriazolon (3-nitro-1,2,4-triazol-5-on, NTO) – organiczny związek chemiczny z grupy nitrozwiązków heterocyklicznych, pochodna triazolu. Stosowany jako kruszący materiał wybuchowy.
W temperaturze pokojowej NTO jest białym krystalicznym ciałem stałym o gęstości 1,93 g/cm³. Produkt techniczny ma barwę seledynową. Topi się w temperaturze ok. 260 °C z rozkładem. Dobrze rozpuszczalny w gorącej wodzie, N-metylopirolidonie i etanolu. Z tych rozpuszczalników może być krystalizowany.
Otrzymywanie
NTO otrzymuje się poprzez nitrowanie triazolonu mieszaniną kwasu siarkowego i azotowego lub 80% kwasem azotowym. Po raz pierwszy został otrzymany w 1966 r.
Zastosowanie
Stosowany jako mało wrażliwy materiał wybuchowy. Jest proponowany jako zamiennik heksogenu w mało wrażliwych mieszaninach wybuchowych.
Bibliografia
- Stanisław Cudziło: Wojskowe materiały wybuchowe. Częstochowa: Wydawnictwo Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej Politechniki Częstochowskiej, 2000, s. 386. ISBN 83-87745-50-2.