Pałace na Malcie
Ten artykuł należy dopracować:
artykuł jest niekompletny, obejmuje zaledwie połowę ze wszystkich pałaców i willi znajdujących się na Malcie.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Pałace na Malcie – na Malcie można spotkać liczne pałace, często liczące kilkaset lat. Wiele z nich jest wykorzystywanych przez władze państwowe, jako rezydencje i siedziby. Najpopularniejsze pałace można znaleźć w Valletcie, gdzie znajduje się m.in. zabytkowy Pałac Wielkiego Mistrza, w którym mieści się urząd prezydenta Malty.
Pałace wykorzystywane przez władze kraju
- Pałac Wielkiego Mistrza – zabytkowy pałac w Valletcie. Mieści się tu urząd prezydenta. Do 4 maja 2015 r. miał tu również swoje posiedzenia Parlament Malty, przeniesiony teraz na nowe miejsce[1].
- Pałac San Anton – pałac w Attard, oficjalna rezydencja prezydenta Malty[2].
- Girgenti Palace – pałac koło Siġġiewi. Zbudowany w roku 1625 jako letnia rezydencja maltańskiego inkwizytora, dlatego jest też znany jako Inquisitor’s Palace (malt. Palazz tal-Inkwiżitur, potocznie tal-Inkisitur). Pałac dziś jest oficjalną letnią rezydencją premiera Malty[3].
- Villa Francia – XVIII-wieczny pałac w Lija, zbudowany około 1757 roku przez Francesco Preziosi w stylu architektury barokowej, która w tamtych czasach dawała arystokracji poczucie dumy i mocy. Aktualnie jest oficjalną rezydencją premiera Malty[4].
- Castellania w Valletcie – były budynek sądowy oraz więzienie w Valletcie. Zbudowany przez Zakon Joannitów pomiędzy rokiem 1757 a 1760 na miejscu wcześniejszego, zbudowanego w roku 1572, budynku sądowego. Aktualnie część budynku wykorzystywana jest przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej[5].
- Banca Giuratale w Valletcie – pałac w Valletcie. Został zbudowany w XVIII w. dla miejskiej rady administracyjnej i był następnie używany jako Główny Urząd Pocztowy oraz Urząd Stanu Cywilnego. Aktualnie w nim mieści się Ministerstwo Gospodarki, Inwestycji i Małego Biznesu[6].
- Zajazd Bawarski – pałac w Valletcie. Zbudowany jako Palazzo Carniero w roku 1696, był rezydencją wielkiego mistrza Marc’Antonio Zondadariego we wczesnych latach XVIII wieku. Od roku 1997 znajdują się tam główne biura Rządowego Departamentu Nieruchomości[7].
Pałace pełniące role muzeów i archiwów
- Banca Giuratale w Mdinie – pałac w Mdinie. Zbudowany w XVIII w. dla miejskiej rady administracyjnej oraz sądów. Był później używany jako prywatna rezydencja oraz szkoła. Aktualnie mieści się w nim część Państwowego Archiwum Malty[8].
- Pałac Inkwizytora – pałac w Birgu. Był siedzibą maltańskiej Inkwizycji w latach 1574 – 1798; znany był wtedy pod nazwą Palazzo del Sant'Officio. Następnie służył jako szpital wojskowy, kantyna oraz klasztor. Od roku 1966 znajduje się w nim muzeum, znane od roku 1992 jako Narodowe Muzeum Etnografii (National Museum of Ethnography)[9].
- Palazzo Vilhena – pałac w Mdinie zbudowany w stylu francuskiego baroku. Został wybudowany w latach 1726–1728 na miejscu zgromadzeń Universita (lokalnej rady). Pałac był używany jako szpital w XIX i XX w., po 1909 r. znany był jako Connaught Hospital. Od 1973 mieści się w nim Narodowe Muzeum Historii Naturalnej[10].
Prywatne pałace
- Spinola Palace w Valletcie – pałac w Valletcie. W XVII i XVIII wieku należał do rodziny Spinola. Około 30% budynku zostało zburzone w XX wieku, pozostałe dwa skrzydła są używane jako główna siedziba Lombard Banku[11].
- Dragonara Palace – pałac w St. Julian’s. Został zbudowany w 1870, jako letnia rezydencja rodziny Scicluna. Pałac obecnie znany jest jako kasyno o nazwie Dragonara Casino (przyjmuje ono ok. 350 000 bywalców rocznie, co czyni go najpopularniejszym kasynem na Malcie)[12].
- Palazzo Capua – neoklasyczny pałac z początku XIX wieku, położony w Sliemie. Zbudowany przez rosyjskiego bankiera, który nazwał go Selma Hall. Aktualnie budynek mieści hotel butikowy, zaś na miejscu ogrodów pałacowych zbudowany jest St. James Capua Hospital[13]
- Casa Rocca Piccola – pałac w Valletcie, dom rodziny arystokratycznej de Piro[7].
- Selmun Palace – pałac na półwyspie Selmun (Selmun Peninsula) w Mellieħa. Zbudowany w XVIII wieku przez Monte della Redenzione degli Schiavi, jego budowa opłacona została przez Monte di Pietà[14].
- Palazzo Parisio w Naxxar – pałac w Naxxar. Został zbudowany jako domek myśliwski w 1733, i był używany jako letnia lub stała rezydencja, koszary oraz college, zanim został kupiony przez markiza Sciclunę w 1898. Markiz upiększył budynek na początku XX w., przekształcając go w pałac. Dzisiaj Palazzo Parisio i ogrody go otaczające są w dobrym stanie i są otwarte dla publiczności (są także miejscem uroczystości weselnych)[15].
- Palazzo Ferreria – pałac niedaleko bramy wejściowej do Valletty. Zbudowany pod koniec XIX wieku. Projektantem obiektu był architekt Giuseppe Bonavia; był to pierwszy budynek na Malcie posiadający drewniane balkony[16].
- Palazzo Santa Sofia – pałac w Mdinie na Malcie. Jego część parterowa została zbudowana w roku 1233, uznawany jest za najstarszy istniejący budynek w mieście. Piętro pochodzi ze znacznie późniejszego okresu, zbudowane zostało w XX wieku. Nie jest otwarty dla publiczności, chociaż można go wynajmować na uroczyste obiady, coctail party, wykłady, prelekcje lub inne okazje[17].
- Zammitello Palace – XIX-wieczny budynek na peryferiach Mġarr, przy drodze wiodącej do Ġnejny. Jest on obecnie używany do urządzania przyjęć weselnych[18]
- Palazzo Costanzo – pałac w Mdinie, zbudowany w roku 1666 przez Tomaso Costanzo, potomka szlacheckiej rodziny z Sycylii, jako rezydencja rodzinna. Obecnie w pałacu znajduje się restauracja, kawiarnia, sklep z pamiątkami oraz wystawiany jest Medieval Times Show, wprowadzający widza w lokalne życie w XIV i XV wieku[19].
Przypisy
- ↑ Parliament House inaugurated, „Times of Malta”, 4 maja 2015 [dostęp 2016-03-28] (ang.).
- ↑ San Anton Palace and garden, Attard – timesofmalta
- ↑ Joseph Cassar Pullicino. The Order of St. John in Maltese folk-memory. „Scientia”. 15 (4), s. 163, October–December 1949. [zarchiwizowane z adresu 2016-04-17]. (ang.).
- ↑ One World - Protecting the most significant buildings, monuments and features of the Maltese islands (15), [w:] Times of Malta [online], 2 lipca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2016-05-05] (ang.).
- ↑ CharlesCh. Savona-Ventura CharlesCh., Contemporary Medicine in Malta - 1798–1979, 2005 .
- ↑ One World - Protecting the most significant buildings, monuments and features of Valletta (59) [online], Times of Malta [dostęp 2021-10-07] (ang.).
- ↑ a b Casa Rocca Piccola – cityofvalletta.org
- ↑ "Mdina". malta.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-27)]. malta.com. Zarchiwizowano z oryginału 27 Paź 2015.(ang)
- ↑ Joseph CassarJ.C. Pullicino Joseph CassarJ.C., The Order of St. John in Maltese folk-memory, 1949 .
- ↑ Claudia Sagona: The Archeology in Malta. Cambridge University Press, 2015, s. 314. ISBN 1-107-00669-4, ISBN 978-1-107-00669-0. (ang.).
- ↑ Victor F. Denaro. Houses in Kingsway and Old Bakery Street, Valletta. „Melita Historica”. 2 (4), s. 207, 1959. (ang.).
- ↑ Abigail Blasi: Malta & Gozo. Lonely Planet, 2013, s. 133. ISBN 978-1-74321-381-0. (ang.).
- ↑ Palazzo Capua. Palazzo Capua Malta. [dostęp 2017-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-03)]. (ang.).
- ↑ Selmun Tower [online], Times of Malta [dostęp 2021-10-07] (ang.).
- ↑ AnnaA. Foti AnnaA., La sacra Effige tra storia e leggende, 2015 .
- ↑ Valletta – vibrant city of many styles [online], Times of Malta [dostęp 2021-10-07] (ang.).
- ↑ Brian Richards: Malta. London: New Holland Publishers (UK) Ltd, 2008, s. 84. ISBN 978-1-84537-871-4. (ang.).
- ↑ Simon Gaul: Malta, Gozo & Comino. London: Cadogan Guides, 2007, s. 186. ISBN 978-1-86011-365-9. (ang.).
- ↑ Palazzo Costanzo [online], National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands, 28 grudnia 2012 [dostęp 2017-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-22] (ang.).