Park Narodowy Ängsö
| Ten artykuł od 2016-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Park Narodowy Ängsö | |||
park narodowy | |||
Państwo | Szwecja | ||
---|---|---|---|
Położenie | Ängsö, Sztokholm | ||
Data utworzenia | 1909 | ||
Powierzchnia | 1,95 km² | ||
Położenie na mapie regionu Sztokholm | |||
Położenie na mapie Szwecji | |||
59°37′N 18°45′E/59,616667 18,750000 | |||
| |||
Strona internetowa |
Park Narodowy Ängsö (szw. Ängsö nationalpark) – park narodowy położony w Szwecji, na terenie gminy Norrtälje w regionie administracyjnym Sztokholm. Obejmuje wyspę szkierową w archipelagu Roslagen. Park chroni XIX-wieczny krajobraz rolniczy, liczne gatunki roślin i zwierząt. Teren parku narodowego stanowi także ważny obszar wypoczynkowy dla mieszkańców aglomeracji sztokholmskiej, znany ze swego bogactwa przyrodniczego.
Ängsö leży w archipelagu Roslagen, który jest częścią Archipelagu Sztokholmskiego. Najbliższa miejscowość to Bergshamra położona 8 km na zachód.
Wyspa Ängsö była w przeszłości wykorzystywana rolniczo. Do XVII wieku składała się z dwóch wysepek przedzielonych wąską cieśniną. Wysepki połączyły się w wyniku podnoszenia się lądu w efekcie ruchów izostatycznych po stopieniu się lodowca skandynawskiego. Dawna cieśnina porosła trzcinami, które były używane jako karma dla zwierząt[1]. Obecnie teren ten jest zajęty przez łąki.
Park Narodowy Ängsö został utworzony w 1909 wraz z ośmioma innymi szwedzkimi parkami narodowymi, jako pierwsze tego typu formy ochrony przyrody w Europie[2]. Powstał w celu ochrony historycznych obszarów rolniczych z pastwiskami i łąkami, naturalnego boru sosnowego oraz lęgowisk ptaków.
Jest otwarty dla zwiedzających. Na wyspie wytyczono szereg ścieżek dydaktycznych, które ze względu na łagodne ukształtowanie terenu są łatwo dostępne[1]. Niektóre części wyspy są zamknięte dla turystów podczas sezonu lęgowego (od 1 lutego do 15 sierpnia). Wyspa ma naturalny port, a w jego pobliżu znajduje się niewielkie centrum informacyjne.
Przypisy
- p
- d
- e