Paul-Pierre Méouchi
Kardynał patriarcha | |||
| |||
Kraj działania | Liban | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1 kwietnia 1894 | ||
Data i miejsce śmierci | 11 stycznia 1975 | ||
Maronicki patriarcha Antiochii | |||
Okres sprawowania | 1955–1975 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 1917 | ||
Nominacja biskupia | 1934 | ||
Sakra biskupia | 8 grudnia 1934 | ||
Wybór patriarchy | 25 maja 1955 | ||
Kreacja kardynalska | 22 lutego 1965 | ||
|
Data konsekracji | 25 maja 1955 | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Augustin Bostani | ||||||||||||||||||||||
|
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Paul-Pierre Méouchi (właśc. Boulos (Paweł) Meouchi; ur. 1 kwietnia 1894 w Dżazzin – zm. 11 stycznia 1975 w Bejrucie), libański duchowny Kościoła maronickiego, 1955–1975 74. maronicki patriarcha Antiochii, pierwszy maronicki kardynał.
Życiorys
W okresie I wojny światowej studiował w College de la Sagesse w Bejrucie oraz na uczelniach rzymskich – Papieskim Athenaeum De Propaganda Fide i Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Święcenia kapłańskie przyjął 17 grudnia 1917 w Rzymie. w latach 1917–1920 pracował jako sekretarz maronickiego biskupa Saidy, następnie przebywał w USA. Był tam sekretarzem biskupa-wizytatora kościoła maronickiego oraz duszpasterzem wiernych tego kościoła.
29 kwietnia 1934 wybrany maronickim biskupem Tyru, konsekrowany 8 grudnia 1934 w Bkerke przez Antoine-Pierre Aridę, maronickiego patriarchę Antiochii. 25 maja 1955 Méouchi został wybrany na kolejnego maronickiego patriarchę Antiochii; otrzymał jednocześnie tytuł asystenta Tronu Papieskiego.
W latach 1962–1965 brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II, później uczestniczył także w sesjach Światowego Synodu Biskupów. 22 lutego 1965 mianowany przez Pawła VI kardynałem; został zaliczony do grona kardynałów-patriarchów obrządków wschodnich.
- p
- d
- e
|