Phylinae
| Phylinae[1] | |||
| Douglas et Scott, 1865 | |||
 Psallus betuleti | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Podgromada | uskrzydlone | ||
| Rząd | pluskwiaki | ||
| Podrząd | |||
| Rodzina | tasznikowate | ||
| Podrodzina | Phylinae | ||
| |||
| |||
Phylinae – podrodzina pluskwiaków różnoskrzydłych z rodziny tasznikowatych (Miridae). Druga pod względem liczebności, po Mirinae podrodzina tasznikowatych w Polsce. Pluskwiaki te są niewielkie i zwykle nie przekraczają 5 mm długości ciała. Obejmuje zarówno fitofagi, jak i drapieżniki oraz gatunki wszystkożerne. Do ciekawszych należy północnoamerykański rodzaj Ranzovius bytujący w sieciach pajęczych i żywiący się resztkami niezjedzonymi przez pająki[2].
Występowanie
Podrodzina rozprzestrzeniona na całym świecie. Występuje nawet na Grenlandii. W Polsce liczba gatunków wykazanych i potencjalnie występujących wynosi ponad 80[2]. Przykładem jest lubik białopręgi (Pilophorus clavatus)[3].
Systematyka
Podrodzina Phylinae dzielona jest na cztery plemiona[2]:
- Auricillocorini – nie występują w Polsce
- Hallodapini
- Pilophorini
- Phylini
Przypisy
- ↑ Phylinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Jacek Gorczyca, Aleksander Herczek: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XVIII, zeszyt 6b: Tasznikowate, Phylinae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2004, s. 13. ISBN 83-89887-00-2.
- ↑ Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 120. ISBN 83-7073-132-5.
