Piędź
Zobacz hasło piędź w Wikisłowniku |
Piędź – dawna miara długości, określana jako odległość między końcami kciuka i palca środkowego (lub małego) rozwartej dłoni[1][2].
W dawnej Polsce jej wartość, zróżnicowana lokalnie, wynosiła w zależności od regionu:
- 1 piędź = 1/3 łokcia ≈ 19,8 cm lub
- 1 piędź = 3/4 stopy ≈ 22,3 cm[3]
Zobacz też
Przypisy
- p
- d
- e
Jednostki odległości i długości
metryczne | |
---|---|
fizyczne | |
geograficzno- -nawigacyjne | |
astronomiczne |
|
imperialne |
|
antropometryczne | |
japońskie |
|
inne |
Encyklopedie internetowe (jednostka miary długości):
- PWN: 3957082
- SNL: palmo
- Catalana: 0198779