Pisodonophis
| Pisodonophis | |||
| Kaup, 1856[1] | |||
 P. cancrivoris | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Nadgromada | ryby kostnoszkieletowe | ||
| Gromada | promieniopłetwe | ||
| Podgromada | nowopłetwe | ||
| Infragromada | doskonałokostne | ||
| Rząd | |||
| Rodzina | żmijakowate | ||
| Podrodzina | Ophichthinae | ||
| Rodzaj | Pisodonophis | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Ophisurus cancrivorus Richardson, 1848 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Pisodonophis – rodzaj ryb promieniopłetwych z podrodziny Ophichthinae w obrębie rodziny żmijakowatych (Ophichthidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach Morza Czerwonego, Indo-Pacyfiku, Morza Śródziemnego i wschodniego Oceanu Atlantyckiego[3][4].
Morfologia
Długość ciała do 108 cm; brak danych dotyczących masy ciała[4].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1856 roku niemiecki paleontolog i przyrodnik Johann Jakob Kaup w artykule poświęconym przeglądowi ryb węgorzokształtnych opublikowanym w czasopiśmie Archiv für Naturgeschichte[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) P. cancrivorus[5].
Etymologia
- Pisodonophis: gr. πισoς pisos ‘groch’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’; οφις ophis, οφεως opheōs ‘wąż’[6].
- Brachycheirophis: gr. βραχυς brakhus ‘krótki’[7]; χειρ kheir, χειρος kheiros ‘dłoń, ręka’[8]; οφις ophis, οφεως opheōs ‘wąż’[9]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie (również monotypowe)): Pisoodonophis daspilotus Gilbert, 1898.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:
- Pisodonophis boro (Hamilton, 1822)
- Pisodonophis cancrivorus (Richardson, 1848)
- Pisodonophis copelandi Herre, 1953
- Pisodonophis daspilotus Gilbert, 1898
- Pisodonophis hoevenii (Bleeker, 1853)
- Pisodonophis hypselopterus (Bleeker, 1851)
- Pisodonophis kalinga Mohanty, Behera, Acharya, Patnaik, Ray, Seth, Patro, Mishra & Mohapatra, 2023
- Pisodonophis micropterus Bleeker, 1863
- Pisodonophis semicinctus (Richardson, 1848) – żmijak gwinejski[10]
Przypisy
- ↑ a b J.J. Kaup. Uebersicht der Aale. „Archiv für Naturgeschichte”. 22, s. 47, 1856. (niem.).
- ↑ H.W. Fowler: Results of the fifth George Vanderbilt expedition (1941) (Bahamas, Caribbean Sea, Panama, Galápagos Archipelago and Mexican Pacific islands). The Fishes. Cz. 6. Philadelphia: Academy of Natural Sciences of Philadelphia, 1944, s. 190, seria: Monographs of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia. (ang.).
- ↑ a b RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., Richard van derR. Laan Richard van derR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 11 maja 2024 [dostęp 2024-06-10] (ang.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Pisodonophis. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-06-10]. (ang.).
- ↑ P. Bleeker: Atlas ichthyologique des Indes Orientales Néêrlandaises, publié sous les auspices du Gouvernement colonial néêrlandaises. T. 4. Amsterdam: Frédéric Muller, editeur, 1864–1865, s. 36. (fr.).
- ↑ Ch. Scharpf: Family Ophichthidae Günther 1870 (Snake Eels and Worm Eels). The ETYFish Project. [dostęp 2024-06-10]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 38.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 54.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 175.
- ↑ S. Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo morskie, 1982, s. 228. ISBN 83-215-2103-7.
Bibliografia
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
