Polana (województwo podkarpackie)

Zobacz też: inne znaczenia nazwy Polana.

Polana

wieś
Cerkiew św. Mikołaja z 1790
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	bieszczadzki
Gmina	Czarna
Wysokość	430[2] m n.p.m.
Liczba ludności (2021)	391[3]
Strefa numeracyjna	13
Kod pocztowy	38-709[4]
Tablice rejestracyjne	RBI
SIMC	0348039[5]
Położenie na mapie gminy Czarna Polana
Położenie na mapie Polski Polana
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Polana
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego Polana
49°18′09″N 22°34′26″E/49,302500 22,573889[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Polana – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Czarna^[5][6].

Wieś położona jest w dolinie potoków Głuchego i Czarnej u podnóża pasma Otrytu. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 894.

Ta sekcja może zawierać twórczość własną lub niezweryfikowane informacje.

Pomóż Wikipedii poprawić artykuł na podstawie weryfikowalnych źródeł.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Wieś została lokowana przez Kmitów między 1436 a 1486 na prawie wołoskim. Wieś prawa wołoskiego, położona była w drugiej połowie XV wieku w ziemi sanockiej województwa ruskiego^[8]. W 1510 powstał tu jeden z pierwszych rzymskokatolickich kościołów w tych okolicach.

Najazd Rakoczego w 1657 spowodował wyludnienie wsi, a następnie napływ osadników z głębi Polski.

W połowie XIX wieku właścicielką posiadłości tabularnej w Polanie była Katarzyna Laskowska^[9].

W okresie międzywojennym była to jedyna w tej okolicy wieś z przewagą ludności polskiej – na 1350 mieszkańców około 850 stanowili Polacy. Spis z 1921 wykazał 485 osób wyznania greckokatolickiego, 878 wyznania rzymskokatolickiego oraz 118 wyznania mojżeszowego.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie leskim województwa lwowskiego. W 1939 Polana liczyła około 1,5 tys. mieszkańców. Od października 1939 do sierpnia 1944 wieś była siedzibą urzędu gminy w powiecie sanockim. W latach 1944–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 24 Polaków. W 1946 spalili większość gospodarstw po Ukraińcach przesiedlonych do ZSRR^[10].

Po II wojnie światowej wieś należała do ZSRR, a następnie w 1951, w wyniku wymiany terytoriów, znalazła się z powrotem w Polsce. Była wtedy zupełnie wyludniona, ale wkrótce została zasiedlona, głównie przez repatriantów.

Z Polany pochodził Ignacy Zatwarnicki^[11].

W latach 1952–1954 miejscowość była siedzibą gminy Polana. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

W miejscowości znajduje się rzymskokatolicka parafia pw. Przemienienia Pańskiego reaktywowana w roku 1982. Jako świątynia parafialna była wykorzystywana dawna cerkiew pw. św. Mikołaja. Budowę nowego kościoła parafialnego rozpoczęto wiosną 1997^[12].

Nad brzegiem potoku Czarnego znajduje się jaskinia i nieco dalej duży wodospad. We wsi zabytek przyrody – sporej szerokości lipa znajdująca się przy ruinach kościoła rzymskokatolickiego, do środka której może wejść kilku dorosłych ludzi.

• Cerkiew św. Mikołaja w Polanie – zabytek Szlaku Architektury Drewnianej. Najprawdopodobniej jest to najstarsza cerkiew w szeroko rozumianych polskich Bieszczadach (leży na terenie Gór Sanocko-Turczańskich).
• Ruiny kościoła rzymskokatolickiego z 1780, który uległ zniszczeniu między rokiem 1944 a 1951. Kościół pozbawiony dachu został rozebrany przez pracowników miejscowego PGR. Blachą z dachu kościoła przykryto budynek mieszczący świetlicę i bibliotekę. Zachowała się murowana dzwonnica z XVIII wieku.

• inne znaczenia nazwy Polana
• s:Umowa o zmianie granic między Polską a ZSRR (1951)

• Polana, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 562 .
• Polana – wieś bieszczadzka: dzieje cywilne i kościelne / Teofil Wojciechowski. Polana ; Kraków, 2009.