Pustelnik bernardyn
Pagurus bernhardus[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Podtyp | skorupiaki | ||
Gromada | pancerzowce | ||
Rząd | dziesięcionogi | ||
Nadrodzina | pustelniki | ||
Rodzina | pustelnikowate | ||
Rodzaj | Pagurus | ||
Gatunek | pustelnik bernardyn | ||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Pustelnik bernardyn (Pagurus bernhardus) – gatunek skorupiaka z rzędu dziesięcionogów miękkoodwłokowych (Anomura), z rodziny pustelnikowatych (Paguridae). Występuje powszechnie na europejskich wybrzeżach Atlantyku od Norwegii po Portugalię. Spotykany w zachodniej części Morza Bałtyckiego[2]. Potocznie nazywany rakiem pustelnikiem.
Budowa
Ma pięć par odnóży, dwie z nich to odnóża kroczne. Pierwsza para odnóży jest zakończona szczypcami. Pozostałe odnóża szczątkowe, schowane w muszli. Na głowie ma dwie pary czułków, jedną krótszą parę antenuli i drugą znacznie dłuższą parę anten, którymi bada otoczenie. Oczy na słupkach.
Miękki odwłok kryje w muszli ślimaka. Najczęściej używa muszli trąbika zwyczajnego, młode okazy także muszle pobrzeżki pospolitej (Littorina littorea). Prawe szczypce, wyraźnie większe od lewych, służą do zasłaniania otworu muszli w razie ataku. Osiąga rozmiar do 35 cm.
Środowisko życia
Prowadzi głównie nocny tryb życia, wtedy wychodzi na żer. Bernardyn jest pantofagiem, jego pożywienie składa się głównie z robaków, pierścienic (piaskówka), padliny. Potrafi także filtrować plankton i substancje odżywcze z wody. Bernardyn wzrastając poszukuje większej muszli i przeprowadza się do niej. Zdarza się, że silniejszy okaz eksmituje słabszego z muszli. Występuje na dnie skalistym i piaszczystym do głębokości 140 m. Na głębszych wodach żyje w symbiozie z ukwiałem Hydractina echinata, natomiast w płytszych nie nosi ukwiałów.
Rozmnażanie
Samica nosi rozwijające się jaja przez około dwa miesiące, po czym z jaj wykluwają się larwy i przez kilka tygodni unoszą się w swobodnie w wodzie. Z larw wykluwają się młode raczki i na dnie szukają odpowiedniej muszelki. Po roku osiągają dojrzałość.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- DecaNet eds., Pagurus bernhardus (Linnaeus, 1758), [w:] World Register of Marine Species [online] (ang.).
- J9U: 987007558526605171
- Britannica: animal/Pagurus-bernhardus
- DSDE: eremitkrebs
- EUNIS: 27232
- GBIF: 2224231
- identyfikator iNaturalist: 152975
- ITIS: 97805
- NCBI: 174397
- identyfikator taksonu Fossilworks: 149530