|
Pełne imię i nazwisko | Enrique Sánchez Flores |
Data i miejsce urodzenia | 5 lutego 1965 Madryt |
Wzrost | 176 cm |
Pozycja | prawy obrońca |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | | Pegaso Tres Cantos | |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1984–1994 | Valencia CF | 272 | (23) | 1994–1996 | Real Madryt | 63 | (2) | 1996–1997 | Real Saragossa | 9 | (0) | | W sumie: | 344 | (25) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1982–1983 | Hiszpania U-18 | 9 | (0) | 1984–1986 | Hiszpania U-21 | 13 | (0) | 1986–1987 | Hiszpania U-23 | 2 | (0) | 1987–1991 | Hiszpania | 15 | (0) | | W sumie: | 39 | (0) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 2001–2004 | Real Madryt (juniorzy) | 2004–2005 | Getafe CF | 2005–2007 | Valencia CF | 2008–2009 | SL Benfica | 2009–2011 | Atlético Madryt | 2011–2013 | Al-Ahli | 2013–2014 | Al-Ain | 2015 | Getafe CF | 2015–2016 | Watford | 2016–2018 | RCD Espanyol | 2018–2019 | Shanghai Greenland Shenhua | 2019 | Watford | 2021–2023 | Getafe CF | 2023–2024 | Sevilla FC | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Quique Flores, właśc. Enrique Sánchez Flores (ur. 5 lutego 1965 w Madrycie) – hiszpański piłkarz i trener piłkarski.
Życiorys
Kariera piłkarska
Urodził się w Madrycie, ale swoją karierę rozpoczynał w Valencii. Razem z klubem z Walencji spadł do drugiej ligi i znowu awansował do pierwszej. W 1994 roku Quique Flores przeszedł do Realu Madryt. W Madrycie szło mu dużo lepiej i w 1995 roku zdobył Mistrzostwo Hiszpanii. Po dwóch sezonach gry dla „Królewskich”, Quique Flores został sprzedany do Realu Saragossa, gdzie w 1997 roku zakończył karierę piłkarską. W reprezentacji wystąpił 15 razy. Brał udział w Mundialu w 1990.
Kariera szkoleniowa
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem Realu Madryt B, a w sezonie 2004/2005 prowadził beniaminka La Liga Getafe. Getafe zajęło 13. miejsce, a sam Quique Flores został trenerem Valencii CF. W pierwszym sezonie kierowania tym klubem zajął 4. miejsce w La Liga i awansował do Ligi Mistrzów. 30 października 2007 został odwołany z funkcji trenera Valencii i został zastąpiony przez Ronalda Koemana. 24 maja 2008 został szkoleniowcem SL Benfiki. Po zakończeniu sezonu 2008/2009 został zwolniony z powodu słabych wyników zespołu i zastąpiony przez Jorge Jesusa[1]. 24 października 2009 zastąpił Abela Resino na stanowisku trenera Atlético Madryt. 12 maja 2010 pokonał wraz z Atlético w finale Ligi Europy zespół Fulham[2].
Życie prywatne
Jest synem piosenkarki Carmen Flores, siostrzeńcem Loli, wujkiem aktorki Alby, a także bratem ciotecznym artystów flamenco Antonio, Lolity i Rosario[3].
Przypisy
- ↑ Jorge Jesus trenerem Benfiki Lizbona. pilkanozna.pl. [dostęp 2009-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-20)]. (pol.).
- ↑ Atletico Madrid 2 – 1 Fulham. BBC Sport, 2010-05-12. [dostęp 2010-05-12]. (ang.).
- ↑ Quique Sánchez Flores. Libertad Digital. [dostęp 2020-03-03]. (hiszp.).
Bibliografia
- Quique Sánchez Flores w bazie National Football Teams (ang.)
Kariera szkoleniowa
- Serrano (1983–87)
- Caturla (1987–89)
- Carlón (1989)
- Sierra (1989–93)
- Sánchez Duque (1993–95)
- Salmerón (1995)
- Cruz (1995)
- González (1995–96)
- Ángel Duque (1996–97)
- Rodríguez (1997)
- Calderón (1997–98)
- Rodríguez (1998)
- Prado (1998–2000)
- Hurtado (2000–01)
- Barderas (2001–03)
- Mel (2003)
- Uribe (2003–04)
- Flores (2004–05)
- Schuster (2005–07)
- Laudrup (2007–08)
- Muñoz (2008–09)
- Míchel (2009–11)
- García (2011–14)
- Contra (2014–15)
- Flores (2015)
- Escribá (2015–16)
- Esnáider (2016)
- Bordalás (2016–21)
- Míchel (2021)
- Flores (2021–23)
- Bordalás (od 2023)
|
- Goodall (1903–10)
- Kent (1910–26)
- Pagnam (1926–29)
- McBain (1929–37)
- Findlay (1938–47)
- Bray (1947–48)
- Hapgood (1948–50)
- Gray (1950–51)
- Green (1951–52)
- Goulden (1952–55)
- Paton (1955–56)
- Goulden (1956)
- McBain (1956–59)
- Burgess (1959–63)
- McGarry (1963–64)
- Furphy (1964–71)
- Kirby (1971–73)
- Keen (1973–77)
- Taylor (1977–87)
- Bassett (1987–88)
- Harrison (1988–90)
- Lee (1990)
- Perryman (1990–93)
- Roeder (1993–96)
- Taylor (1996)
- Jackett (1996–97)
- Taylor (1997–2001)
- Vialli (2001–02)
- Lewington (2002–05)
- Boothroyd (2005–08)
- Mackay (2008)
- Rodgers (2008–09)
- Mackay (2009–11)
- Dyche (2011–12)
- Zola (2012–13)
- Sannino (2013–14)
- Garcia (2014)
- McKinlay (2014)
- Jokanović (2014–15)
- Sánchez Flores (2015–16)
- Mazzarri (2016–17)
- Silva (2017–18)
- Gracia (2018–19)
- Sánchez Flores (2019)
- Mullins (2019[A])
- Pearson (2019–20)
- Mullins (2020[A])
- Ivić (2020)
- Xisco (2020–21)
- Ranieri (2021–22)
- Hodgson (2022)
- Edwards (2022)
- Bilić (2022–23)
- Wilder (2023)
- Ismaël (od 2023)
|