Rubellit
Rubellit | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Inne nazwy | rubelit | ||
---|---|---|---|
Skład chemiczny |
| ||
Twardość w skali Mohsa | 7–7,5 | ||
Przełam | muszlowy, nierówny | ||
Łupliwość | brak | ||
Układ krystalograficzny | trygonalny | ||
Gęstość minerału | 2,90–3,26 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | różowa, czasem czerwona lub fioletowa | ||
Rysa | biała | ||
Połysk | szklisty | ||
|
Rubellit (rubelit) – różowa, różowoczerwona, karminowoczerwona, czerwona, niekiedy ciemnoczerwona (turmalin Bordeaux), fioletowa, purpurowa, pomarańczowa, przezroczysta odmiana elbaitu. Minerał należący do grupy turmalinów, rzadki.
Nazwa minerału pochodzi od łac. rubellus = czerwonawy.
Charakterystyka
Właściwości
Oprócz kryształów występuje też w postaci skupień zbitych i włóknistych, które po oszlifowaniu wykazują efekt kociego oka. Czasami wykształca wspaniałe „słońca turmalinowe”. Szczególnymi jego odmianami są „tureckie główki” i „turmalin arbuzowy”.
Występowanie
Stanowi składnik pegmatytów, w którym często występuje z lepidolitem, albitem, mikroklinem. Prawidłowo wykształcone kryształy są spotykane w druzach i marolach.
Miejsca występowania: Brazylia – Minas Gerais, USA – Kalifornia, Massachusetts, Maine, Rosja – Ural, Zabajkale (turmalin syberyjski), Mozambik, Namibia, Madagaskar, Czechy, Włochy, Niemcy.
Zastosowanie
Stanowi bardzo cenny kamień jubilerski. Stosowany do wyrobu biżuterii. Nadaje mu się szlif schodkowy, szlif tabliczkowy, szlif kaboszonowy. Niekiedy bywa używany jako imitacja rubinu.
Zobacz też
Bibliografia
- J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003.