Sapropel
Sapropel (z gr. saprós – zgniły, pēlós – błoto[1]; szlam gnilny) – muł denny starzejących się lub zanieczyszczonych zbiorników wodnych, ciemny od siarczków żelaza, bogaty w substancje organiczne rozkładane przez drobnoustroje.
Powstaje wskutek rozkładu szczątków organicznych w warunkach beztlenowych, z udziałem saprobiontów. Wydzielające się przy rozkładzie gazy, m.in. dwutlenek węgla, siarkowodór i metan oraz brak tlenu uniemożliwiają życie zwierząt i roślin w szlamie gnilnym.
W wyniku diagenezy i metamorfizmu powstają z sapropelu węgle kopalne, zwane sapropelitami. Charakteryzuje je to, że powstały w środowisku wodnym, w przeciwieństwie do torfów.
Wyróżnia się sapropele (powyżej 70% substancji organicznej) i osady sapropelowo-ilaste (50-70% s.o.).
Przypisy
- ↑ sapropel, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2013-11-02] .
- LCCN: sh85117464
- GND: 4136933-6
- J9U: 987007555790605171
- PWN: 3972326
- Britannica: science/sapropel
- SNL: sapropel
- Catalana: 0141151
- identyfikator minerału w Mindat: 49305