Skłodowskit
Skłodowskit na kwarcu; kopalnia Animas, dystrykt Santa Eulalia, Chihuahua, Meksyk (3,0 x 2,7 x 2,3 cm) | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Inne nazwy | Sinkolobwit | ||
---|---|---|---|
Skład chemiczny | MgH2(UO2)2[SiO4] 2 · 6H2O | ||
Twardość w skali Mohsa | 3 | ||
Przełam | nierówny | ||
Łupliwość | doskonała | ||
Układ krystalograficzny | jednoskośny | ||
Gęstość minerału | 3,54 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | cytrynowożółta | ||
Rysa | jasnożółta | ||
Połysk | szklisty | ||
|
Skłodowskit (shinkolobwit, chinkolobwit) – minerał z gromady krzemianów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Nazwany na cześć Marii Skłodowskiej-Curie. Druga jego nazwa jest utworzona od francuskiej nazwy jednego ze złóż, w których został odnaleziony, Shinkolobwe w Kongo.
Charakterystyka
Właściwości
Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym, igiełkowym, włosowym. Występuje w skupieniach promienistych, włóknistych, sferolitycznych. Jest kruchy i przeświecający. Jest minerałem silnie promieniującym (bogaty w tlenek uranu – do 68% UO3). Należy przechowywać go w szczelnych ołowianych pojemnikach.
Występowanie
Powstaje jako minerał wtórny złóż uranu – w jego strefie utleniania.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Kanada – Saskatchewan (kopalnia Nicholson, jezioro Athabaska), Czechy – Jáchymov. Znaleziony w złożach uranu w Katandze – złoża Shinkolobwe.
- W Polsce został znaleziony w Kowarach.
Zastosowanie
- ma znaczenie naukowe,
- interesuje kolekcjonerów.
Bibliografia
- Minerały systematyczny katalog 2004, J. Parafiniuk, TG ”Spirifer”, Warszawa, 2005
- Mineralogia szczegółowa, A. Bolewski, Wyd. Geologiczne, 1965
- Mineralogia szczegółowa, A. Bolewski, A. Manecki, Wydawnictwo PAE, 1993
- Minerały Polski, W. Heflik, L. Natkaniec–Nowak, Wyd. „Antykwa”, 1998
Linki zewnętrzne
- Opis i fotografie minerału na stronie Webmineral (ang.)