Sordello da Goito
Sordello da Goito lub Simon da Goito (zm. ok. 1270) – włoski trubadur i satyryk. Z twórczości Sordella zachowały się 42 wiersze i poemat dydaktyczny l'Ensenhamen d'onor[1], który liczy 1325 wersów[2]. Poeta jest autorem między innymi wiersza Sirventés lombardesco[3]. Wiersze Sordella charakteryzują się wyrafinowaną budową wersyfikacyjną, typową dla kunsztownej liryki trubadurów prowansalskich. Poeta posługiwał się zwłaszcza skomplikowanymi strofami ośmiowersowymi i dziesięciowersowymi.
Sordello da Goito w literaturze
Sordello da Goito został wspomniany przez Dantego w Boskiej komedii[4]. Poeta spotyka go w szóstej pieśni Czyśćca. Trubadur stał się też bohaterem poematu Roberta Browninga Sordello, wydanego w 1840 roku[2]. Oscar Wilde przywołuje jego imię w sonecie o łacińskim tytule Amor intelectualis[5]. Również zafascynowany włoską kulturą Ezra Pound wspomina go w cyklu Pieśni.
Przypisy
- ↑ Sordello. Enciclopedia Dantesca (1970). treccani.it. [dostęp 2016-09-04]. (wł.).
- ↑ a b Sordello, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-09-04] (ang.).
- ↑ Sirventés lombardesco (Sordello da Goito) w Wikiźródłach (wł.)
- ↑ Sordello da Goito. divinacommedia.weebly.com. [dostęp 2016-09-04]. (wł.).
- ↑ Amor Intellectualis Oscara Wilde’a w Wikiźródłach (ang.)
Bibliografia
- Heistein J., Historia literatury włoskiej, wyd. 3, Wrocław-Warszawa-Kraków 1994, s. 12.
Linki zewnętrzne
Dzieła Sordella da Goito online
- Britannica: biography/Sordello-Provencal-troubadour
- Treccani: sordello
- Universalis: sordel-sordello
- NE.se: sordello
- Catalana: 0063673
- Hrvatska enciklopedija: 57192