Spatalla
 Spatalla parilis | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | srebrnikopodobne | ||
| Rząd | srebrnikowce | ||
| Rodzina | srebrnikowate | ||
| Rodzaj | Spatalla | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Spatalla Salisb. Parad. Lond. ad t. 67. 1 Apr 1807[3] | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| S. racemosa Druce[3] | |||
| |||
Spatalla Salisb. – rodzaj roślin z rodziny srebrnikowatych (Proteaceae). Obejmuje co najmniej 20 gatunków[4] występujących endemicznie w Republice Południowej Afryki[5].
Systematyka
- Pozycja i podział rodziny według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG III z 2009)
Rodzaj z rodziny srebrnikowatych stanowiącej grupę siostrzaną dla platanowatych, wraz z którymi wchodzą w skład rzędu srebrnikowców, stanowiącego jedną ze starszych linii rozwojowych dwuliściennych właściwych[2]. W obrębie rodziny rodzaj stanowi klad bazalny w plemieniu Leucadendreae P.H. Weston & N.P. Barker, 2006. Plemię to klasyfikowane jest do podrodziny Proteoideae Eaton, 1836[6][7].
- Wykaz gatunków[4]
|
|
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-10-10] (ang.).
- ↑ a b Spatalla. Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2014-09-09]. (ang.).
- ↑ a b Spatalla. The Plant List. [dostęp 2014-09-09]. (ang.).
- ↑ Klaus Kubitzki, C. Bayer, P.F. Stevens: Flowering Plants. Eudicots: Berberidopsidales, Buxales, Crossosomatales, Fabales p.p., Geraniales, Gunnerales, Myrtales p.p., Proteales, Saxifragales, Vitales, Zygophyllales, Clusiaceae Alliance, Passifloraceae Alliance, Dilleniaceae, Huaceae, Picramniaceae, Sabiaceae. Springer Science & Business Media, 2007, s. 390. ISBN 978-3-540-32219-1. (ang.).
- ↑ Peter H. Weston, Nigel P. Barker. A new suprageneric classification of the Proteaceae, with an annotated checklist of genera. „Telopea”. 11, 3, s. 314–344, 2006.
- ↑ Hoot, S.B. & Douglas, A.W. (1998). Phylogeny of the Proteaceae based on atpB and atpB-rbcL intergenic spacer region sequences. Australian Systematic Botany 11. p. 301-320
- J9U: 987007532152105171
