Spoleto
gmina | |||
Panorama miasta | |||
Państwo | Włochy | ||
---|---|---|---|
Region | Umbria | ||
Prowincja | Perugia | ||
Kod ISTAT | 054051 | ||
Powierzchnia | 349 km² | ||
Populacja (2004) • liczba ludności |
| ||
• gęstość | 101,1 os./km² | ||
Numer kierunkowy | 0743 | ||
Kod pocztowy | 06049 | ||
Położenie na mapie Umbrii | |||
Położenie na mapie Włoch | |||
42°44′N 12°44′E/42,733333 12,733333 | |||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Spoleto (łac. Spoletium) – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Umbria, w prowincji Perugia.
Historia
Miasto założone w VI w. p.n.e. przez Umbrów, których zastąpili Etruskowie. Od 241 p.n.e. rzymska kolonia Spoletium. W 217 p.n.e. Spoletium oparło się oblężeniu Hannibala.
W 82 p.n.e. w czasie wojen domowych pod Spoleto legaci Krassus i Pompejusz pobili oddziały Mariusza.
W 572 miasto zostało stolicą księstwa longobardzkiego, a pierwszym księciem, który zamieszkał w Spoleto był Faroald I. Miasto weszło w skład Księstwa Spoleto.
W 1198 przeszło pod władanie papieża Innocentego III. Kolejni papieże mianowali tu swoich gubernatorów, którymi z reguły stawali się kardynałowie.
W XIII i XIV wieku Spoleto prowadziło, z różnym skutkiem, szereg lokalnych wojen z sąsiednimi miastami: Perugią i Terni. W 1414 król Neapolu Władysław Andegaweński ogłosił się władcą miasta. Papież Eugeniusz IV na gubernatora miasta mianował opata z Monte Cassino Piero Tomacelliego, którego rządy zakończyły się buntem mieszkańców Spoleto. Na pomoc opatowi w 1438 przybył słynny kondotier Niccolò Piccinino.
22 sierpnia 1760 r. w Spoleto prawdopodobnie urodził się Annibale Sermattei della Genga, przyszły papież Leon XII.
W czasie kampanii 1860 roku miasto było bronione przez irlandzkiego pułkownika O’Reilly, który służył papieżowi.
Zabytki
Najważniejszym zabytkiem Spoleto jest katedra (XII, XV-XVII w.). Fasada katedry jest ozdobiona dużą mozaiką, dziełem Solsernusa. Wnętrze katedry zostało w 1640 przebudowane przez Berniniego. Na ścianach znajdują się freski Pinturicchio i Fra Filippo Lippiego, którego grób znajduje się w kościele.
W Spoleto znajdują się pozostałości rzymskich murów Porta della Fuga, ruiny teatru z I w. p.n.e., łuk triumfalny Druzusa i Germanika (I w.) oraz ruiny amfiteatru (II w.). Bazylika S. Salvatore (IV-VI w., przebudowana w IX w.).
Kościoły romańskie: S. Eufemia (X w.), SS. Giovanni e Paolo (XI w.), S. Gregorio Maggiore (XI-XII w., XIV w.), S. Pietro (XI, XIII w.).
Kościoły gotyckie: S. Domenico (XIII w.), S. Nicolo (XIV w.).
Kościoły renesansowe (XVI w.): Tempietto della Manna d’Oro, Madonna di Loreto.
Kościół barokowy S. Filippo (XVII w.), w którym znajdują się cztery kolumny z zielonego porfiru ze świątyni Klitumnusa. Most, Ponte Sanguinario, o długości 230 m z XIV w., zamek kardynała Albornoza (XIV-XV w.), Palazzo Aroni, Palazzo Comunale (XII, XVIII w.), pałace i domy (XV-XVIII w.).
Ludzie związani ze Spoleto
Miasta partnerskie
- Stany Zjednoczone: Charleston
- Niemcy: Schwetzingen
- Peru: Cajamarca
- Francja: Orange
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Spoleto – artykuł i zdjęcia
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią i Ukrainą
- PWN: 3978357
- Britannica: place/Spoleto
- Treccani: spoleto
- Universalis: spolete
- БРЭ: 4248051
- SNL: Spoleto
- Catalana: 0063950
- DSDE: Spoleto