Stanisława Świderska
Data i miejsce urodzenia | 3 kwietnia 1920 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 czerwca 2012 |
Zawód, zajęcie | prządka, polityk |
Stanowisko | posłanka na Sejm PRL V, VI i VII kadencji (1969–1980) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Stanisława Świderska z domu Tan (ur. 3 kwietnia 1920 w Łodzi, zm. 1 czerwca 2012 tamże) – polska robotnica i działaczka polityczna, członkini Trybunału Stanu, posłanka na Sejm PRL V, VI i VII kadencji (1969–1980). Budownicza Polski Ludowej.
Życiorys
Córka Zygmunta i Kazimiery z domu Adamskiej. Od 1936 pracowała jako prządka w Manufakturze Widzewskiej (po II wojnie światowej: Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. 1 Maja). Od 1960 do 1968 zasiadała w Radzie Narodowej miasta Łodzi, kontynuując jednocześnie pracę robotnicy. W 1962 wstąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1965 zasiadała w plenum Komitetu Dzielnicy Widzew, od 1967 w plenum Komitetu Łódzkiego PZPR, a od 1971 w egzekutywie KŁ[1]. W wyborach w 1969 uzyskała mandat posłanki w okręgu Łódź-Śródmieście. Zasiadała w Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy. W latach 1972 i 1976 wybierana w skład Sejmu VI i VII kadencji w okręgach Łódź-Bałuty i Łódź (województwo), była członkiem Komisji Przemysłu Lekkiego oraz Zdrowia i Kultury Fizycznej (1972–1980).
W latach 1982–1989 zasiadała w Trybunale Stanu z rekomendacji PZPR[2].
Odznaczona Orderem Budowniczych Polski Ludowej[3], a także Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi i Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego[1].
Przypisy
- ↑ a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- ↑ Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, Warszawa 1991, s. 162–163
- ↑ Odgłosy, 22 lipca 1979 r. str. 3, Galeria Budowniczych Polski Ludowej
Bibliografia
- Wielu rzeczy musiałam się wyrzec, „Za i przeciw”, nr 10 (1198) z 9 marca 1980 (wywiad z Jerzym Cieszkowskim)
- Strona sejmowa posła VII kadencji