Szambelan papieski
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Szambelan papieski, także podkomorzy[1] (cameriere di cappa e spada – szambelan miecza i peleryny) – początkowo dworzanin papieski, mający dostęp do prywatnych pomieszczeń papieża, pełniący służbę przy jego osobie, obecnie także tytuł honorowy[2].
Stanowisko szambelana papieskiego było jedną z najwyższych nominacji, które mogły zostać przyznane w Kościele osobie świeckiej przez papieża. Nadawano je często członkom rodów szlacheckich oraz często wybitnym politykom i filantropom. Było to głównie honorowe wyróżnienie, ale szambelan służył papieżowi przez jeden tydzień w roku podczas oficjalnych uroczystości.
Od czasów papieża Leona I (440–461) w Domu Papieskim przebywali dygnitarze, którzy osobiście pilnowali papieża w jego prywatnych apartamentach. Posiadali oni znaczne przywileje. Przed Soborem Watykańskim II zapewniali papieżowi osobistą pomoc podczas uroczystości państwowych jako członkowie Trybunału Papieskiego. W kościelnej heraldyce osoby zaszczycone stanowiskiem mogły do swojego herbu dodać złoty łańcuch, który otaczał ich godło.
Zobacz też
- kamerling