Teodozjusz Czernihowski

Święty
Teodozjusz
święty biskup
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

lata 30. XVII w.
Podole

Data i miejsce śmierci

5 lutego 1696
Czernihów

Czczony przez

Rosyjski Kościół Prawosławny

Kanonizacja

5 lutego 1896

Wspomnienie

5 lutego, 9 września (kalendarz juliański)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 września 1692

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej

Konsekrator

Adrian

Teodozjusz Czernihowski, Teodozjusz (Połonicki-Uglicki) (ur. lata 30. XVII w. na Podolu, zm. 26 stycznia?/5 lutego 1696 w Czernihowie) – biskup i święty prawosławny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie kapłana prawosławnego o pochodzeniu szlacheckim, Nikity Połonickiego-Uglickiego, i jego żony Marii. Jego imię świeckie pozostaje nieznane. Wychowywany w duchu religijnym, ukończył brackie kolegium prowadzone przy monasterze Objawienia Pańskiego w Kijowie. Po zakończeniu nauki złożył wieczyste śluby mnisze w Ławrze Pieczerskiej, przyjmując imię zakonne Teodozjusz na cześć św. Teodozjusza Pieczerskiego.

W 1664 został przełożonym Monasteru Wydubickiego. W 1688 został przeniesiony do Czernihowa, gdzie został przełożonym Jeleckiego Monasteru Zaśnięcia Matki Bożej i otrzymał godność archimandryty.

Uczeń duchowny metropolity czernihowskiego Łazarza (Baranowicza)[1].

11 września 1692 w soborze Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu moskiewskim miała miejsce jego chirotonia na arcybiskupa czernihowskiego.

Jako zwierzchnik eparchii czernihowskiej arcybiskup Teodozjusz założył kilka nowych monasterów, wspierał działalność drukarni w Czernihowie i wydawanie ksiąg liturgicznych. Dbał również o poziom duchowy kandydatów do kapłaństwa i według surowych kryteriów wybierał wyświęcanych przez siebie mężczyzn.

Zmarł w 1696 i został pochowany w soborze Świętych Borysa i Gleba w Czernihowie. Dwieście lat po śmierci został kanonizowany, jednak jego nieformalny kult zapoczątkował już jego następca na katedrze, arcybiskup Jan[2].

Przypisy

  1. Wysszyj swiaszczennonaczalnik. W: A. Bogdanow: Russkije patriarchi. T. II. Moskwa: Tierra, 1999, s. 279-280. ISBN 5-300-02408-2.
  2. W. Busygin, B. Piwowarow, M. Sofronowa, Ioann [w:] Prawosławnaja Encikłopiedija. T. 23. Moskwa: 2010, s. 219-230. ISBN 978-5-89572-042-4.

Bibliografia

  • Святитель Феодосий, архиепископ Черниговский и всея России чудотворец
  • p
  • d
  • e
Biskupi eparchii czernihowskiej
  • Łazarz (Baranowicz) (1657–1692)
  • Teodozjusz (Połonicki-Uglicki) (1692–1696)
  • Jan (Maksymowicz) (1697–1712)
  • Antoni (Stachowski) (1713–1721)
  • Irodion (Żurakowski) (1722–1734)
  • Hilarion (Rogalewski) (1735–1738)
  • Nikodem (Skrebnicki) (1738–1740)
  • Antoni (Czernowski) (1740–1742)
  • Ambroży (Dubnewycz) (1742–1750)
  • Herakliusz (Komarowski) (1752–1761)
  • Cyryl (Laszewecki) (1761–1770)
  • Teofil (Ihnatowicz) (1770–1788)
  • Hieroteusz (Malicki) (1788–1796)
  • Wiktor (Sadkowski) (1796–1803)
  • Michał (Diesnicki) (1803–1818)
  • Szymon (Kryłow-Płatonow) (1818–1820)
  • Laurenty (Bakszewski) (1820–1831)
  • Włodzimierz (Użynski) (1831–1836)
  • Paweł (Podlipski) (1836–1859)
  • Filaret (Gumilewski) (1859–1866)
  • Warłaam (Dienisow) (1866–1871)
  • Nataniel (Sawczenko) (1871–1875)
  • Serapion (Majewski) (1876–1882)
  • Beniamin (Bykowski) (1882–1893)
  • Sergiusz (Sokołow) (1893)
  • Antoni (Sokołow) (1893–1911)
  • Bazyli (Bogojawleński) (1911–1917)
  • Pachomiusz (Kiedrow) (1917–1930)
  • Stefan (Procenko) (1932–1936)
  • Szymon (Iwanowski) (1942–1944)
  • Borys (Wik) (1945–1947)
  • Paisjusz (Obrazcow) (1947)
  • Jakub (Zaika) (1948–1953)
  • Arseniusz (Kryłow) (1953–1954)
  • Guriasz (Jegorow) (1954–1955)
  • Andrzej (Suchenko) (1955–1961)
  • Ignacy (Demczenko) (1962)
  • Pankracy (Kaszperuk) (1962)
  • Teodozjusz (Prociuk) (1962–1964)
  • Nestor (Tuhaj) (1964–1969)
  • Włodzimierz (Sabodan) (1969–1973)
  • Antoni (Wakaryk) (1973–2003)
  • Ambroży (Polikopa) (od 2003)