Teologia sukcesu
- Chrześcijaństwo
- Reformacja
- Protestantyzm
- Arminianizm
- Pietyzm
- Metodyzm
- Wielkie przebudzenie
- Ruch uświęceniowy
- Przebudzenie przy Azusa Street
- Biblia: Stary i Nowy Testament
- Trójca Święta lub Jedność
- Pięć zasad protestantyzmu
- Sola scriptura
- Solus Christus
- Sola gratia
- Sola fide
- Soli Deo gloria
- Powszechne kapłaństwo wszystkich wierzących
- Nowe narodzenie
- Chrzest w Duchu Świętym
- Mówienie językami
- Uświęcenie
- Charyzmaty
- Uwielbienie
- Sakramenty
- Chrzest
- Wieczerza Pańska
- Pentekostalizm klasyczny
- Ruch Wiary
- Światowa Konferencja Zielonoświątkowa
- Zbory Boże
- Kościół Boży
- Kościół Boży w Chrystusie (USA)
- Kościół Poczwórnej Ewangelii
- Kościół Apostolski
- Kościół Zielonoświątkowy Elim
- Zjednoczony Kościół Zielonoświątkowy
- Prawdziwy Kościół Jezusa
- Zielonoświątkowy Kościół Świętości
- Kościół Bożych Proroctw
- Misja Wiary Apostolskiej Południowej Afryki
- Kościół Adwentystów Obietnicy
- Indyjski Zielonoświątkowy Kościół Boży
- Zielonoświątkowy Kościół Boży
- Uniwersalny Kościół Królestwa Bożego
- Zbór Brazylii
- Kościół Zielonoświątkowy „Bóg jest Miłością”
- Kościół Wierzących
- Kościół Zielonoświątkowy w Indonezji
- Rosyjski Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej
- Rumuńska Unia Zielonoświątkowa
- Federacja Kościołów Zielonoświątkowych
- Wolny Kościół Apostolski Pięćdziesiątnicy
- Krucjata Cudów Jezusa
- Kościół Pana „Aladura”
- Odkupiony Chrześcijański Kościół Boży
- pokaż
- dyskusja
- edytuj
Teologia sukcesu lub ewangelia sukcesu (ang. prosperity theology/prosperity gospel) – postawa teologiczna w pewnej części chrześcijaństwa charyzmatycznego, polegająca na przekonaniu, że zdrowie, powodzenie materialne i osobiste jest wolą Boga dla człowieka wierzącego. Należy się modlić o sukces i dążyć do niego, a także czynić dobro, w szczególności przesyłać dotacje pieniężne. Im człowiek więcej da z siebie, tym więcej dobra do niego powróci (tzw. seed faith). W szeroko rozumianym pentekostalizmie znajdują się różne podejścia do takiej nauki. Jest ona zarówno krytykowana[1] jak i wyznawana. „Ewangelia sukcesu” jest krytykowana za (zdaniem krytyków sprzeczne z niektórymi wersetami biblijnymi[2]) podkreślanie bogactw materialnych jako rzeczy świadczącej o Bożym błogosławieństwie.
Krytyka
Teologia sukcesu została ostro skrytykowana przez chińskiego kaznodzieję zielonoświątkowego Brata Yuna, w jego autobiografii Człowiek z Nieba[3]:
„Mam problem ze wszechobecnym teraz nauczaniem na temat powodzenia, zgodnie z którym podążając za Panem, mamy zapewnione bezpieczeństwo i wygodę. To pozostaje w całkowitej sprzeczności z Biblią i z tym, czego doświadczamy w Chinach. Długie lata spędziłem w więzieniu i około trzydziestu razy trafiałem do aresztu z powodu ewangelii Jezusa Chrystusa. Iść za Bogiem, nie tylko żyć dla Niego, oznacza również umrzeć dla Niego. Bo jeśli żyjemy, dla Pana żyjemy jeśli umieramy, dla Pana umieramy; przeto czy żyjemy, czy umieramy, Pańscy jesteśmy (Rzym. 14,8)”.
Przypisy
- ↑ David Wilkerson o "ewangelii sukcesu" (pol.) i kolejne kazanie Davida Wilkersona związane z tym tematem (pol.)
- ↑ Ew. Mateusza 6:19-34; Ew. Marka 10:29-30; Ew. Łukasza 12:33-34; Ew. Łukasza 12:15-32; Ew. Łukasza 16:13-15
- ↑ Paul Hattaway: Człowiek z Nieba. Wyd. II. Gorzów Wielkopolski: W Wyłomie, 2003, s. 232. ISBN 83-918702-9-4.