Tetrafluoroeten
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C2F4 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Inne wzory | CF2CF2 | ||||||||||||||||||||||||||
Masa molowa | 100,02 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | bezbarwny gaz o słodkim zapachu[1] | ||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 116-14-3 | ||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 8301 | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | tetrachloroeten, etylen | ||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||
|
Tetrafluoroeten, TFE – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów halogenowanych (halogenoalken), fluoropochodna etenu, stosowany głównie jako monomer do syntezy politetrafluoroetylenu (−CF
2−CF
2−)
n oraz jako ważny półprodukt w wielu innych syntezach organicznych.
Jest palnym bezbarwnym gazem, łatwo polimeryzuje.
Otrzymywanie
Tetrafluoroeten można otrzymać w wyniku ogrzewania pod wysokim ciśnieniem chloroformu z fluorowodorem. Związkiem pośrednim w tym procesie jest chlorodifluorometan:
- CHCl
3 + 2HF → CHClF
2 + 2HCl - 2CHClF
2 → C
2F
4 + 2HCl
Właściwości chemiczne
Tetrafluoroeten reaguje łatwo z odczynnikami nukleofilowymi. Np. jego cykloaddycja do cyklopentadienu realizuje się wg dwu konkrecyjnych schematów [2+2] i [4+2][4].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Tetrafluoroethene, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 490980 [dostęp 2018-01-12] (niem. • ang.).
- ↑ a b Haynes 2016 ↓, s. 3-500.
- ↑ a b Haynes 2016 ↓, s. 16-20.
- ↑ Jasiński R.,. A reexamination of the molecular mechanism of the Diels–Alder reaction between tetrafluoroethene and cyclopentadiene. „Reaction Kinetics, Mechanisms and Catalysis”. 119, s. 49–57, 2016. DOI: 10.1007/s11144-016-1038-1.
Bibliografia
- CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- GND: 4562944-4
- NDL: 01120528
- Britannica: science/tetrafluoroethylene
- Catalana: 0146121