Tlenek rutenu(IV)
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | RuO2 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 133,07 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 12036-10-1 | |||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 82848 | |||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | OsO2 | |||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Tlenek rutenu(IV), RuO2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym ruten występuje na IV stopniu utlenienia.
Może zostać otrzymany z pierwiastków w temperaturze 1000 °C[4]. Krystalizuje w układzie tetragonalnym (rutylu). Ma barwę od niebieskiej lub szarej do czarnej[1], choć intensywny kolor może wynikać z obecności rutenu na innym stopniu utlenienia, np. III[4]. Jest nierozpuszczalny w wodzie i kwasach[1] oraz mało reaktywny. Pod wysokim ciśnieniem tetragonalna struktura rutylu przekształca się w strukturę regularną o bardzo niskiej ściśliwości porównywalnej z diamentem[5].
Tlenek rutenu(IV) stosowany jest jako katalizator syntezie organicznej, a także jako materiał powierzchniowy układów scalonych i anod stałowymiarowych w procesach chloro-alkalicznych[6].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Physical Constants of Inorganic Compounds, [w:] David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-86, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ Ruthenium dioxide, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2015-05-29] (ang.).
- ↑ Ruthenium(IV) oxide (nr 238058) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2015-05-29]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Iron, Ruthenium and Osmium, [w:] Norman N.N.N. Greenwood Norman N.N.N., AlanA. Earnshaw AlanA., Chemistry of the Elements, wyd. 2, Oxford–Boston: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 1080, ISBN 0-7506-3365-4 (ang.).
- ↑ SylvianeS. Sabo-Etienne SylvianeS., MaryM. Grellier MaryM., Ruthenium: Inorganic & Coordination Chemistry, [w:] Encyclopedia of Inorganic Chemistry, R. BruceR.B. King (red.), wyd. 2, Chichester: Wiley, 2005, s. 3, ISBN 978-0-470-86078-6 (ang.).
- ↑ HermannH. Renner HermannH. i inni, Platinum Group Metals and Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, s. 54, 63, ISBN 978-3-527-30385-4 (ang.).
- Britannica: science/ruthenium-dioxide