Trolling (wędkarstwo)
Ten artykuł dotyczy metody wędkarskiej. Zobacz też: trolling – zjawisko społeczne. |
| Ten artykuł od 2011-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Trolling – metoda połowu ryb drapieżnych polegająca na ciągnięciu wędką przynęty na żyłce lub lince za łodzią. Ruch przynęty imituje ruch ryby i prowokuje do ataku. Przez pewien czas metoda była zakazana w Polsce, obecnie jest dozwolona tylko w konkretnych miejscach[1]. Dozwolona też w niektórych krajach Skandynawii.
Bardzo popularna przy połowie ryb morskich, skuteczna również w wodach śródlądowych.[według kogo?]
Przynęta: wobler, ripper, popper i inne. Kołowrotek typu multiplikator (lepiej) lub kołowrotek o szpuli stałej (gorzej). Wędzisko – zgodnie z przyzwyczajeniem wędkującego.
Nie mylić z metodą spinningową: „spin” w języku angielskim to obrót, kręt, skręcanie – dotyczy wyłącznie ruchu obrotowego, np. ruchu kabłąka wokół stałej szpuli lub ruchu szpuli w kołowrotku typu multiplikator. W języku angielskim metoda spinningowa to „casting” w odróżnieniu od polskiego „spinning”[2].
Przypisy
- BNCF: 23938
- Britannica: topic/trolling