Święty
Włodzimierz
święty nowomęczennik |
|
Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia?/13 stycznia 1848 Mała Morszewka, gubernia tambowska, Imperium Rosyjskie |
Data i miejsce śmierci | 25 stycznia?/7 lutego 1918 Kijów, Ukraińska Republika Ludowa |
Czczony przez | Rosyjski Kościół Prawosławny |
Kanonizacja | 4 kwietnia 1992 przez Rosyjski Kościół Prawosławny |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Sukcesja apostolska
Data konsekracji | 13 czerwca 1888 |
Miejscowość | Petersburg |
Miejsce | Ławra Aleksandra Newskiego |
Konsekrator | Izydor (Nikolski) |
Konsekrowani biskupi | Arseniusz (Stadnicki) | 28 lutego 1899 | Tryfon (Turkiestanow) | 1 lipca 1901 | Innocenty (Pustynski) | 14 grudnia 1903 | Eudokim (Mieszczerski) | 4 kwietnia 1904 | Jerzy (Jaroszewski) | 1 lipca 1904 | Serafin (Cziczagow) | 10 kwietnia 1905 | Serafin (Gołubiatnikow) | 2 grudnia 1905 | Mitrofan (Afonski) | 25 sierpnia 1906 | Teodor (Pozdiejewski) | 14 września 1909 | Nikodem (Kononow) | 9 stycznia 1911 | Barnaba (Nakropin) | 28 sierpnia 1911 | Borys (Szypulin) | 24 czerwca 1912 | Metody (Krasnopiorow) | 10 lutego 1913 | Aleksy (Ławrow) | 1 grudnia 1913 | Juwenaliusz (Masłowski) | 24 sierpnia 1914 | Serafin (Łukianow) | 7 września 1914 | Apolinary (Koszewoj) | 22 października 1917 | |
Współkonsekrowani biskupi | Filaret (Nikolski) | 20 grudnia 1898 | Michał (Jermakow) | 31 stycznia 1899 | Hermogen (Dołganiow) | 14 stycznia 1901 | Włodzimierz (Błagorazumow) | 4 lutego 1901 | Sergiusz (Stragorodski) | 25 lutego 1901 | Stefan (Archangielski) | 27 stycznia 1902 | Eutymiusz (Jelijew) | 30 listopada 1903 | Aleksander (Trapicyn) | 12 grudnia 1904 | Anatol (Kamienski) | 10 grudnia 1906 | Mitrofan (Krasnopolski) | 11 lutego 1907 | Eugeniusz (Miercałow) | 16 grudnia 1907 | Józef (Pietrowych) | 15 marca 1909 | Bazyli (Bogojawleński) | 26 lipca 1909 | Beniamin (Kazanski) | 24 stycznia 1910 | Nazariusz (Blinow) | 31 stycznia 1910 | Cyprian (Sznitnikow) | 10 marca 1913 | |
Włodzimierz, imię świeckie Wasilij Nikiforowicz Bogojawlenskij (ur. 1 stycznia?/13 stycznia 1848 w Małej Morszewce, zm. 25 stycznia?/7 lutego 1918 w Kijowie) – prawosławny metropolita kijowski i halicki, pierwszy nowomęczennik rosyjski.
Młodość i wczesna działalność
Urodził się w rodzinie kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne w Tambowie, następnie uzyskał tytuł kandydata teologii w Kijowskiej Akademii Teologicznej. W 1915 uzyskał doktorat z teologii.
Od 1874 był wykładowcą homiletyki, liturgiki i teologii pasterskiej w seminarium w Tambowie, w roku następnym zaczął prowadzić również zajęcia dotyczące Pisma Świętego i języka niemieckiego. Równolegle pracował jako nauczyciel geografii w gimnazjum dla dziewcząt.
31 stycznia 1882 przyjął święcenia kapłańskie, pracował w cerkwi Św. Trójcy w Tambowie. Był żonaty i miał jedno dziecko, które zmarło w dzieciństwie. Pracował jako proboszcz parafii w Kozłowie. Po tym, gdy zmarła również jego żona, złożył w 1886 śluby zakonne. W tym samym roku został archimandrytą i przełożonym monasteru Św. Trójcy w Tambowie, a następnie monasteru św. Antoniego w Nowogrodzie.
Biskup i metropolita
13 czerwca 1888 został biskupem pomocniczym eparchii nowogrodzkiej, a w trzy lata później – biskupem Samary. W swojej eparchii zakładał bractwa cerkiewne i szkoły religijne, zaangażował się w pomoc ofiarom epidemii cholery i głodu na Powołżu w latach 90. XIX wieku. Jego działalność zwróciła na niego uwagę prokuratora Świętego Synodu Konstantina Pobiedonoscewa, za sprawą którego Włodzimierz został w październiku 1892 egzarchą Gruzji. Również na jej terenie prowadził aktywną działalność dobroczynną.
21 lutego 1898 został honorowym archimandrytą Ławry Troicko-Siergijewskiej i metropolitą moskiewskim i kołomieńskim. Rozwinął działalność edukacyjną wśród robotników, czynnie angażując się w polemikę z ideami marksizmu. Był zdecydowanym przeciwnikiem rewolucji 1905. Tworzył również organizacje zajmujące się walką z alkoholizmem oraz wspierał działalność Elżbiety Fiodorowny i jej klasztoru. Był honorowym członkiem Galicyjsko-Russkiego Towarzystwa Dobroczynnego[1].
W 1912 został metropolitą petersburskim i ładoskim oraz archimandrytą Ławry św. Aleksandra Newskiego, które to godności stracił na skutek sporu z carem o rolę Rasputina w państwie i w Rosyjskim Kościele Prawosławnym. W październiku 1915 został metropolitą kijowskim i halickim. W 1917, mimo swoich monarchistycznych poglądów, warunkowo poparł Rząd Tymczasowy.
Śmierć
Został zamordowany 25 stycznia?/7 lutego 1918 po zdobyciu Kijowa przez bolszewików pod dowództwem Michaiła Murawjowa, po wycofaniu się z niego wojsk Ukraińskiej Republiki Ludowej. Oficjalnym powodem jego zatrzymania była pogłoska o tym, jakoby metropolita ukrywał w swoim mieszkaniu na terenie Ławry Peczerskiej część pieniędzy należących do metropolii kijowskiej i odmawiał ich prawidłowego wykorzystania.
Metropolita Włodzimierz został zatrzymany przez pięciu żołnierzy i bez sądu rozstrzelany pod ścianą ławry. Zabójcy hierarchy działali samodzielnie, będąc pod wpływem alkoholu[2]. Ciało zamordowanego zostało porzucone w miejscu egzekucji i odnalezione dopiero następnego dnia. Jego pogrzeb odbył się 29 stycznia?/11 lutego 1918 po wystawieniu ciała w cerkwi św. Michała Archanioła w kompleksie ławry. 4 kwietnia 1992 został kanonizowany przez Rosyjski Kościół Prawosławny jako pierwszy rosyjski nowomęczennik – ofiara prześladowań komunistycznych. Na miejscu jego śmierci znajduje się dziś pamiątkowy krzyż. Relikwie świętego znajdują się w cerkwi Zwiastowania w kompleksie Dalekich Pieczar Ławry Pieczerskiej[3].
Przypisy
- ↑ W. Osadczy: Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 524. ISBN 978-83-227-2672-3.
- ↑ RichardR. Pipes RichardR., Rosja bolszewików, WładysławW. Jeżewski (tłum.), Warszawa: Magnum, 2005, s. 367, ISBN 83-89656-15-9, OCLC 69466391 .
- ↑ В день мученической кончины митрополита Владимира (Богоявленского) Предстоятель Украинской Православной Церкви совершил Божественную литургию в Киево-Печерской лавре
Bibliografia
- Biografia w serwisie poświęconym nowomęczennikom rosyjskim
- J. Charkiewicz, Pierwszy rosyjski biskup-męczennik, „Przegląd Prawosławny”, nr 1(150), ss.37–38
- Euzebiusz (Orlinski) (1850–1856)
- Teofil (Nadieżdin) (1856–1865)
- Gerazym (Dobrosierdow) (1865–1877)
- Serafin (Protpopow) (1877–1891)
- Włodzimierz (Bogojawleński) (1891–1892)
- Guriasz (Burtasowski) (1892–1904)
- Konstantyn (Bułyczow) (1904–1911)
- Symeon (Pokrowski) (1911–1913)
- Pitirim (Oknow) (1913–1914)
- Michał (Bogdanow) (1914–1919)
- Filaret (Nikolski) (1919–1921)
- Anatol (Hrysiuk)[A] (1922–1928)
- Sergiusz (Zwieriew)[B] (1924–1925)
- Aleksander (Trapicyn) (1928–1933)
- Piotr (Rudniew) (1933–1935)
- Ireneusz (Szulmin) (1935–1937)
- Andrzej (Komarow) (1941)
- Pitirim (Swiridow) (1941–1942)
- Aleksy (Palicyn) (1942–1952)
- Hieronim (Zacharow) (1952–1956)
- Mitrofan (Gutowski) (1956–1959)
- Palladiusz (Szerstiennikow) (1959–1960)
- Manuel (Lemieszewski) (1960–1965)
- Jan (Snyczow) (1965–1990)
- Euzebiusz (Sawwin) (1990–1993)
- Sergiusz (Polotkin) (od 1993)
|
- ↑ w 1924 aresztowany, de facto przestał pełnić swoje obowiązki
- ↑ zastępował biskupa Anatola
Podporządkowani Patriarchatowi Konstantynopolitańskiemu | - Teofilakt (988–1018)
- Michał (988–992 ?)
- Leoncjusz, (lata 90. X wieku)
- Jan (1018–1035)
- Teopempt (1035–1051)
- Hilarion (ok. 1051 – ok. 1054)
- Efrem (ok. 1054–1061)
- Jerzy (1062–1076)
- Jan II (1077–1089)
- Jan III (1090–1091)
- Efrem II (1091–1093)
- Mikołaj (1093–1104)
- Nikifor (1104–1122)
- Nikita (1122–1126)
- Michał II (1128–1147)
- Klemens (1147–1156)
- Konstanty I (1156–1159)
- Teodor (1160–1163)
- Jan IV (1163–1166)
- Konstanty I (1167–1170)
- Michał III, 1171–1173
- Jan V (1174–1179)
- Konstanty III (1179–1183)
- Nikifor II (1183–1201)
- Mateusz (1201–1220)
- Cyryl (1224–1233)
- Józef (1236–1242)
- Piotr I (1243–1247)
- Cyryl II (1247–1281)
- Maksym (1283–1305)
- Piotr II (1305–1326)
- Teognost (1328–1353)
- Aleksy (1354–1377)
- Cyprian (1377–1406)
- Focjusz (1408–1415)
- Grzegorz (1415–1419)
- Focjusz, 1419–1431
- Gerazym (1433–1435)
- Izydor, 1437–1447
- Jonasz, 1448–1458
- Grzegorz II, 1458–1473
- Mizael (1475–1480)
- Symeon (1480–1488)
- Jonasz II (1489–1494)
- Makary (1495–1497)
- Józef II (1499–1501)
- Jonasz III (1502–1507)
- Józef III (1507–1521)
- Józef IV (1522–1534)
- Makary II (1534–1556)
- Sylwester I (1556–1567)
- Jonasz IV (1568–1577)
- Eliasz (1577–1579)
- Onezyfor Dziewoczka (1579–1588)
- Michał Rahoza (Rahoża) 1588–1596
- Hiob (Borecki) (1620–1631)
- Izajasz (Kopiński) (1631–1632)
- Piotr Mohyła (1632–1647)
- Sylwester Kossow (1647–1657)
|
---|
Rezydujący w Czehryniu, nieuznani przez lewobrzeżną starszyznę kozacką | |
---|
Piastujący urząd metropolity w Kijowie i na lewobrzeżnej Ukrainie | - Łazarz (Baranowicz) (1659–1661)
- Metody (Filimonowicz) (1661–1668)
- Łazarz (Baranowicz) (1670–1685)
|
---|
Podporządkowani bezpośrednio Patriarchatowi Moskiewskiemu | - Gedeon (Czetwertyński) (1686–?)
- Warłaam (Jasiński) (1690–1707)
- Joazaf (Krokowski) (1708–1718)
- Warłaam (Wonatowicz) (1722–1730)
- Rafał (Zaborowski) (1731–1747)
- Tymoteusz (Szczerbacki) (1748–1757)
- Arseniusz (Mohylański) (1757–1770)
- Gabriel (Kremenecki) (1770–1783)
- Samuel (Mysławski) (1783–1796)
- Hieroteusz (Malicki) (1796–1799)
- Gabriel (Bănulescu-Bodoni) (1799–1803)
- Serapion (Aleksandrowski) (1803–1822)
- Eugeniusz (Bołchowitinow) (1822–1837)
- Filaret (Amfitieatrow) (1837–1857)
- Izydor (Nikolski) (1858–1860)
- Arseniusz (Moskwin) (1860–1876)
- Filoteusz (Uspienski) (1876–1882)
- Platon (Gorodiecki) (1882–1891)
- Joannicjusz (Rudniew) (1891–1900)
- Teognost Lebiediew (1900–1903)
- Flawian (Gorodiecki) (1903–1915)
- Włodzimierz (Bogojawleński) (1915–1918)
|
---|
W jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego, w Egzarchacie Ukraińskim | - Antoni (Chrapowicki) (1918–1919)
- Michał (Jermakow) (1924–1929)
- Dymitr (Werbycki) (1930–1932)
- Sergiusz (Griszyn) (1932–1934)
- Konstantyn (Diakow) (1934–1937)
- Mikołaj (Jaruszewicz) (1941–1944)
- Jan (Sokołow) (1944–1964)
- Joazaf (Leluchin) (1964–1966)
- Filaret (Denysenko) (1966–1990)
|
---|
W jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego, w Ukraińskim Kościele Prawosławnym Patriarchatu Moskiewskiego | - Filaret (Denysenko) (1990–1992)
- Włodzimierz (Sabodan) (1992–2014)
- Onufry (Berezowski) (od 2014)
|
---|
Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego | - Filaret (Denysenko) (1995–2018)
|
---|
W jurysdykcji Kościoła Prawosławnego Ukrainy | - Epifaniusz (Dumenko) (od 2018)
|
---|
- Nikodem (Skrebnicki) (1742–1745)
- Teodozjusz (Jankowski) (1745–1750)
- Sylwester (Kulabka) (1750–1761)
- Beniamin (Pucek-Hryhorowicz) (1761–1762)
- Gabriel (Kremenecki) (1762–1770)
- Gabriel (Pietrow-Szaposznikow) (1770–1799)
- Ambroży (Podobiedow) (1799–1818)
- Michał (Diesnicki) (1818–1821)
- Serafin (Głagolewski) (1821–1843)
- Antoni (Rafalski) (1843–1848)
- Nikanor (Klemientjewski) (1848–1856)
- Grzegorz (Postnikow) (1856–1860)
- Izydor (Nikolski) (1860–1892)
- Palladiusz (Rajew-Pisariew) (1892–1898)
- Antoni (Wadkowski) (1892–1912)
- Włodzimierz (Bogojawleński) (1912–1915)
- Pitirim (Oknow) (1915–1917)
- Beniamin (Kazanski) (1917–1922)
- Józef (Pietrowych) (1926–1927)
- Serafin (Cziczagow) (1928–1933)
- Aleksy (Simanski) (1933–1945)
- Grzegorz (Czukow) (1945–1955)
- Eleuteriusz (Woroncow) (1955–1959)
- Pitirim (Swiridow) (1959–1960)
- Guriasz (Jegorow) (1960–1961)
- Pimen (Izwiekow) (1961–1963)
- Nikodem (Rotow) (1963–1978)
- Antoni (Mielnikow) (1978–1986)
- Aleksy (Ridigier) (1986–1990)
- Jan (Snyczow) (1990–1995)
- Włodzimierz (Kotlarow) (1995–2014)
- Warsonofiusz (Sudakow) (od 2014)
|
Metropolici Moskwy (1448–1589) | - Jonasz (1448–1461)
- Teodozjusz (1461–1464)
- Filip I (1464–1473)
- Geronty (1473–1489)
- Zozym (1490–1494)
- Szymon (1495–1511)
- Warłam (1511–1521)
- Daniel (1522–1539)
- Joazaf (1539–1542)
- Makary (1542–1563)
- Atanazy (1564–1566)
- Filip II (1566–1568)
- Cyryl (1568–1572)
- Antoni (1572–1581)
- Dionizy II (1581–1587)
- Hiob (1587–1589)
|
---|
Patriarchowie Moskwy (Pierwszy okres funkcjonowania) (1589–1700) | - Hiob (1589–1605)
- Ignacy (1605–1606) (wykreślony pośmiertnie)
- Hermogen (1606–1612)
- Efrem (1612–1613[A])
- Jonasz (1613–1619[A])
- Filaret (1619–1633)
- Joazaf I (1634–1640)
- Józef (1642–1652)
- Nikon (1652–1666)
- Joazaf II (1667–1672)
- Pitirim (1672–1673)
- Joachim (1674–1690)
- Adrian (1690–1700)
- Stefan (Jaworski) (1700–1721[A])
- Świątobliwy Synod Rządzący (1721–1917)
|
---|
Arcybiskupi i metropolici w okresie synodalnym (1742–1917) | - Józef (Wołczański) (1742–1745)
- Platon (Malinowski) (1745–1754)
- Tymoteusz (Szczerbacki) (1757–1767)
- Ambroży (Zertis-Kamienski) (1768–1771)
- Platon (Lewszyn) (1775–1811)
- Augustyn (Winogradski) (1811–1819)
- Serafin (Głagolewski) (1819–1821)
- Filaret (Drozdow) (1821–1867)
- Innocenty (Wieniaminow-Popow) (1868–1879)
- Makary (Bułgakow) (1879–1882)
- Joannicjusz (Rudniew) (1882–1891)
- Leoncjusz (Lebiedinski) (1891–1893)
- Sergiusz (Lapidiewski) (1893–1898)
- Włodzimierz (Bogojawleński) (1898–1912)
- Makary (Niewski) (1912–1917)
|
---|
Patriarchowie Moskwy (Drugi okres funkcjonowania) (od 1917) | - Tichon (1917–1925)
- Piotr (1925[A])
- Sergiusz (1925–1926[A])
- Józef (1926[A])
- Serafin (1926–1927[A])
- Sergiusz (1927–1943[A])
- Sergiusz (1943–1944)
- Aleksy I (1945–1970)
- Pimen (1971–1990)
- Filaret (1990[A])
- Aleksy II (1990–2008)
- Cyryl I (2008–2009[A]; od 2009)
|
---|
- Warłaam (Eristawi) (1811–1817)
- Teofilakt (Rusanow) (1817–1821)
- Jonasz (Wasiljewski) (1821–1832)
- Mojżesz (Bogdanow-Płatonow-Antipow) (1832–1834)
- Eugeniusz (Bażenow) (1834–1844)
- Izydor (Nikolski) (1844–1858)
- Euzebiusz (Iljinski) (1858–1877)
- Joannicjusz (Rudniew) (1877–1882)
- Paweł (Lebiediew) (1882–1887)
- Palladiusz (Rajew-Pisariew) (1887–1892)
- Włodzimierz (Bogojawleński) (1892–1898)
- Flawian (Horodecki) (1898–1901)
- Aleksy (Opocki) (1901–1905)
- Mikołaj (Nalimow) (1905–1906)
- Nikon (Sofijski) (1906–1908)
- Innocenty (Bielajew) (1909–1913)
- Aleksy (Mołczanow) (1913–1914)
- Pitirim (Oknow) (1914–1915)
- Platon (Rożdiestwienski) (1915–1917)
|