Wodorotlenek ołowiu(II)

Wodorotlenek ołowiu(II)

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. wodorotlenek ołowiu(II), wodorotlenek ołowiu(2+)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Pb(OH) 2
Masa molowa	241,21 g/mol
Wygląd	biały proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	19783-14-3
PubChem	9859601
SMILES [OH-].[OH-].[Pb+2]
InChI InChI=1S/2H2O.Pb/h2*1H2;/q;;+2/p-2 InChIKey VNZYIVBHUDKWEO-UHFFFAOYSA-L
Właściwości Gęstość 5,69 g/cm³[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 1,2 mg/dm³ (20 °C)[1] w innych rozpuszczalnikach rozpuszczalny w rozcieńczonych kwasach i alkaliach, nierozpuszczalny w wodzie amoniakalnej[2], kwasie octowym i acetonie Temperatura rozkładu 145 °C (przed osiągnięciem temperatury topnienia)[1]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3][4] Niebezpieczeństwo Zwroty H H302, H332, H373, H410, H360Df Zwroty P brak wiarygodnych danych
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Wodorotlenek ołowiu(II), Pb(OH)
2 – nieorganiczny związek chemiczny, wodorotlenek ołowiu na II stopniu utlenienia. Powstaje jako biały osad w wyniku dodania alkaliów do roztworów soli ołowiu(II). Ogrzewany powyżej 145 °C rozkłada się do PbO i wody. W wodzie rozpuszcza się słabo, tworząc roztwór o odczynie słabo zasadowym^[5]. Ma charakter amfoteryczny, z kwasami daje sole ołowiu(II), a z alkaliami tworzy ołowiany(II) (ołowiny), np. ^[2]:

Pb(OH)
2 + 2KOH → K
2PbO
2 + 2H
2O

Istnienie prostego związku Pb(OH)
2 w stanie stałym jest podawane w wątpliwość. Z badań analitycznych i krystalograficznych wynika, że osady opisywane wzorem Pb(OH)
2 mają w rzeczywistości bardziej złożony skład, np. 5PbO·2H
2O lub 2PbCO
3·Pb(OH)
2 (w przypadku prowadzenia reakcji w obecności CO
2)^[6].