W 1961 poświęcił się grze na fortepianie w zespole Andrzeja Kurylewicza. Współpracował także ze Swingtetem Jerzego Matuszkiewicza. Był też aranżerem i kompozytorem Studia M-2 i Big Bandem Polskiego Radia. W 1962 założył The Karolak Trio (wspólnie z Andrzejem Dąbrowskim) i wydał pierwszą autorską płytę.
Od 1963 współpracował z Janem „Ptaszynem” Wróblewskim w zespole Polish Jazz Quartet. W 1964, jako jego pianista wystąpił w odcinku specjalnym niemieckiego programu telewizyjnego Jazz – gehört und gesehen (program pt. Jazz in Poland w reż. Janusza Majewskiego prezentował dokonania najważniejszych wykonawców krajowej sceny jazzowej)[2]. W 1966 wyjechał do Szwecji, gdzie dorabiał, grając w klubach i restauracjach. W 1973 stał się właścicielem organów Hammonda-B3. W latach 1973–1978 współpracował z Janem „Ptaszynem” Wróblewskim w zespole Mainstream. Zimą 1976 roku wziął udział w warsztatach jazzowych „Radost ’76” w Mąchocicach k. Kielc, co zostało uwiecznione w filmie dokumentalnym pt. Gramy Standard w reż. Andrzeja Wasylewskiego[3][4].
W latach 80. XX wieku razem z Tomaszem Szukalskim i Czesławem Bartkowskim stworzył formację Time Killers. Wspólnie nagrali album, który został uznany (w ankiecie krytyków „Jazz Forum”) za najlepszą płytę jazzową dekady. Przez wiele lat współpracował z Januszem Muniakiem, czego efektem była m.in. płyta Spotkanie. W 1988 Karolak brał udział w nagraniu płyty Obywatela GCTak! Tak!, grał tam na organach Hammonda. Od lat 90. XX wieku współpracował regularnie z Jarosławem Śmietaną, z którym nagrał kilka albumów. Udzielał się także w projektach jazzowych Piotra Barona i Zbigniewa Lewandowskiego, w projekcie gospel Magdy PiskorczykW hołdzie Mahalii Jackson, a także występował jako członek zespołu Guitar WorkshopLeszka Cichońskiego.
Eksperymentował również jako kompozytor muzyki filmowej. Jednym z obrazów, do którego pisał muzykę, była Konopielka w reżyserii Witolda Leszczyńskiego, do której napisał m.in. bardzo charakterystyczny motyw, oddający specyfikę barokowej, polifonicznej muzyki organowej. Pisał też muzykę do tekstów żony. W 2007 roku pojawił się w filmie Ryś w roli Boogiewoogiewicza.
Urbaniak’s Orchestra – z Michałem Urbaniakiem, Urszulą Dudziak i Andrzejem Dąbrowskim (1968)
Podróż na południe – z Michałem Urbaniakiem i Czesławem Bartkowskim (1973)
Easy! (1975, Polskie Nagrania Muza – SX 1069)
Time Killers (1985, Helicon HR 1012)
Wojciech Karolak gra na organach Hammonda w klubie Tygmont (2006)Spotkanie Janusz Muniak, Wojciech Karolak, Kazimierz Jonkisz (1999, Cracovia Music Productions Records – CMPR 0002 CD)
Ryszard Wolański, Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza Morex, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Wojciech Karolak, s. 86, 87.