Współczynnik ściśliwości gazu

Współczynnik ściśliwości gazu – bezwymiarowy parametr fizyczny wyrażający odchyłkę właściwości gazu rzeczywistego od gazu doskonałego.

W literaturze współczynnik ściśliwości gazu oznaczony jest standardowo symbolem Z . {\displaystyle Z.} Przyjęta z literatury anglojęzycznej nazwa współczynnik ściśliwości jest dość myląca i nie ma ona nic wspólnego ze ściśliwością gazu, ani z modułem wszechstronnego ściskania dla gazu oznaczanym zwykle symbolem c i zdefiniowanym jako c = d f 1 V ( V P ) T = c o n s t . {\displaystyle c\;{\stackrel {\mathrm {df} }{=}}\;-\,{\frac {1}{V}}\,\left({\frac {\partial V}{\partial P}}\right)_{T=\mathrm {const} }.}

Definicja

Dla gazu jednoskładnikowego o masie cząsteczkowej M , {\displaystyle M,} ciśnieniu P , {\displaystyle P,} temperaturze T , {\displaystyle T,} i gęstości ϱ {\displaystyle \varrho } współczynnik ściśliwości gazu zdefiniowany jest w sposób:

Z = d f P M ϱ R T , {\displaystyle Z\;{\stackrel {\mathrm {df} }{=}}\;{\frac {PM}{\varrho R\,T}},}

gdzie R {\displaystyle R} jest uniwersalną stała gazową.

Pochodzenie pojęcia

Współczynnik ściśliwości gazu Z {\displaystyle Z} zawarty jest w technicznym równaniu stanu gazu rzeczywistego, które zapisać można w jednej z alternatywnych postaci:

P V = n Z R T {\displaystyle PV\;=\;nZRT}

lub

P M = ϱ Z R T {\displaystyle PM\;=\;\varrho ZRT}

gdzie V {\displaystyle V} jest objętością gazu, a n {\displaystyle n} jest ilością moli tego gazu.

Przyjmuje się, że zarówno ciśnienie P , {\displaystyle P,} jak i temperatura T {\displaystyle T} gazu znajdują się powyżej ciśnienia i temperatury skraplania.

Współczynnik ściśliwości gazu Z {\displaystyle Z} wyraża odchyłkę zachowania się gazu rzeczywistego od własności gazu doskonałego. Dla gazu doskonałego wartość tego współczynnika jest z definicji równa jedności i wpisane powyżej równania stanu przechodzą w równanie stanu gazu doskonałego:

P V = n R T {\displaystyle PV\;=\;nRT}

lub

P M = ϱ R T {\displaystyle PM\;=\;\varrho RT}

Istnienie różnego od jedności współczynnika ściśliwości gazu rzeczywistego ujawnia się np. w postaci efektu Joule’a-Thomsona polegającego na spadku temperatury gazu rozprężającego się do obszaru o znacznie niższym ciśnieniu. Efekt ten (wyraźnie widoczny podczas spuszczania powietrza z dętki rowerowej) posiada istotne znaczenie dla technologii uzyskiwania niskich temperatur.

Własności

Współczynnik ściśliwości gazu Z {\displaystyle Z} jest liczbą rzeczywistą dodatnią. Dla każdego z gazów jest on indywidualną funkcją ciśnienia P {\displaystyle P} i temperatury T , {\displaystyle T,} przy czym w zależności od tych parametrów funkcja ta przybierać może wartości większe lub mniejsze od jedności; mamy więc w ogólności Z = Z ( P , T ) . {\displaystyle Z\;=Z(P,T).}

Jednak gdy zamiast ciśnienia P {\displaystyle P} i temperatury T {\displaystyle T} jako argumentów użyjemy pseudozredukowanego ciśnienia P r {\displaystyle P_{r}} (tj. stosunku ciśnienia rzeczywistego P {\displaystyle P} do ciśnienia krytycznego P c {\displaystyle P_{c}} ) i pseudozredukowanej temperatury T r {\displaystyle T_{r}} (tj. stosunku temperatury rzeczywistej T {\displaystyle T} do temperatury krytycznej T c {\displaystyle T_{c}} ), wówczas funkcja Z ( P r , T r ) {\displaystyle Z(P_{r},T_{r})} przyjmuje postać uniwersalną, adekwatną dla bardzo szerokiej klasy gazów rzeczywistych. Postać tę szczegółowo przedstawia wykres Katza; istnieją też jego aproksymacje przyjmujące formę dogodną do zaprogramowania na komputerze.

Z inżynierskiego punktu widzenia bardzo istotną własnością praktyczną funkcji Z ( P r , T r ) {\displaystyle Z(P_{r},T_{r})} jest jej uniwersalność. Można ją stosować zarówno do gazów jednoskładnikowych, jak i do mieszanin gazowych, z którymi najczęściej stykają się inżynierowie w praktyce przemysłowej. W przypadku mieszanin gazowych należy

być świadomym, że funkcja Z ( P r , T r ) {\displaystyle Z(P_{r},T_{r})} ma zastosowanie wtedy, gdy aktualne wartości ciśnienia P {\displaystyle P} i temperatury T {\displaystyle T} gazu wieloskładnikowego znajdują się poza obszarem dwufazowym ciecz-para, co odpowiada temperaturom powyżej tzw. linii rosy.

Zastosowania

Współczynnik ściśliwości gazu Z {\displaystyle Z} należy stosować wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z wysokimi ciśnieniami i/lub temperaturami. Jego pominięcie prowadzić może do błędów rzędu nawet 400%, co jest wielkością nie do przyjęcia w rzetelnych obliczeniach praktycznych. Dotyczy to zwłaszcza obliczeń inżynierskich, przy których różna od jedności wartość współczynnika Z {\displaystyle Z} posiada istotne znaczenie.

Współczynnik ściśliwości gazu Z {\displaystyle Z} stosowany jest powszechnie w obliczeniach z zakresu hydrodynamiki podziemnej i inżynierii złożowej dotyczących eksploatacji podziemnych złóż gazu ziemnego.

Bibliografia

  • D.L.D.L. Katz D.L.D.L. i inni, Handbook of Natural Gas Engineering, New York: McGraw-Hill, 1959 .
  • D.W.D.W. Peaceman D.W.D.W., Fundamentals of Numerical Reservoir Simulation, Amsterdam – Oxford: Elsevier, 1977 .