Wyżeł portugalski
Wyżeł portugalski podczas Światowej Wystawy Psów Rasowych w Poznaniu | |||
Inne nazwy | Perdigueiro português, Portuguese Pointer | ||
---|---|---|---|
Kraj patronacki | Portugalia | ||
Kraj pochodzenia | Portugalia[1] | ||
Wymiary | |||
Wysokość | 50 – 56 cm | ||
Masa | 23,5 kg | ||
Klasyfikacja | |||
FCI | grupa VII, sekcja 1.1, | ||
|
Wyżeł portugalski – rasa psów myśliwskich z grupy wyżłów. Zaklasyfikowana do sekcji wyżłów kontynentalnych, występuje w podsekcji psów w typie gończego. Podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
Pierwotnie wyżeł portugalski używany był do polowań z sokołami na kuropatwy. Rasa ta jest uznawana za przodka angielskiego pointera, tak jak inne, regionalne – często już wymarłe – rasy wyżłów z Półwyspu iberyjskiego, a sama pochodzi od płochaczy.
Zachowanie i charakter
Wyżeł portugalski jest psem pracującym w sposób zbliżony do wyżła niemieckiego krótkowłosego. Oddanym właścicielowi jest łatwy w prowadzeniu, nieufny wobec obcych mu osób.
Użytkowość
W Portugalii wyżeł portugalski jest głównie hodowany przez myśliwych do aportowania i wystawiania drobnej zwierzyny.
Popularność
Perdigueiro portugues jest w swoim kraju popularnym psem, trzymanym tylko i wyłącznie przez myśliwych. Poza terenami swojej ojczyzny jest nieznany.
Przypisy
Bibliografia
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003