Znaki niedrukowalne
| Ten artykuł od 2015-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Znaki niedrukowalne – wszystkie znaki występujące w tekście zapisanym w postaci cyfrowej (z użyciem komputera), których nie widać w treści dokumentu lub są prezentowane jako odstępy (na przykład różne rodzaje spacji, tabulacja) na ekranie monitora i w druku.
Do znaków niedrukowalnych należą:
- znaki wprowadzane przez osobę piszącą (wprowadzane z klawiatury kody spacji, entera, tabulatora oraz inne kody wstawiane zazwyczaj kombinacjami klawiszy);
- znaki wstawiane do tekstu automatycznie przez oprogramowanie:
- znaki dzielenia wyrazów
- rozłączniki, na przykład znaki blokujące tworzenie ligatur
- złączniki (znaki blokujące dzielenie wyrazu w danym miejscu)
- znaki wymuszające wcięcie tekstu
- znak końca wiersza
- znak końca łamu
- znak końca kolumny
- znak końca strony
- BOM
- znak końca pliku (EOF)
- znaki sterujące.
Zobacz też
- znaki drukowalne
- DTP