Polygamia superflua

Em botânica, segundo o sistema de Linné, Polygamia superflua é uma das cinco ordens de plantas pertencentes à classe Syngenesia.

As plantas desta ordem se caracterizam-se por apresentarem inflorescência arranjadas em capítulos, com as flores centrais hermafroditas e as marginais pistiladas. Nas flores hermafroditas os estames estão soldados pelas anteras.

Gêneros: Artemisia, Gnaphalium, Xeranthemum, Carpesium, Baccharis, Conyza, Erigeron, Tussilago, Senecio, Aster, Solidago, Inula, Arnica, Doronicum, Helenium, Bellis, Tagetes, Chrysanthemum, Matricaria, Cotula, Anacyclus, Anthemis, Achillea, Tridax, Sigesbeckia, Verbesina, Tetragonotheca, Buphthalmum

Ver também

Referências

  • Genera plantarum :eorumque characteres naturales secundum numerum, figuram, situm, et proportionem omnium fructificationis partium /by Caroli Linnæi (edição 1743)
  • Caroli a Linné species plantarum: exhibentes plantas rite cognitas ad genera ... (volume 2, edição 1753)