| Den här artikeln behöver källhänvisningar för att kunna verifieras. (2014-03) Åtgärda genom att lägga till pålitliga källor (gärna som fotnoter). Uppgifter utan källhänvisning kan ifrågasättas och tas bort utan att det behöver diskuteras på diskussionssidan. |
Futurum particip är en infinit verbform i bland annat latin. Det har som presens particip aktiv betydelse. Ett sådant particip kan ofta översättas med en "som ska"-bisats eller "som kommer att"-bisats i svenskan. Ordet vocaturus är futurum particip (maskulinum nominativ singularis) av vocare ('kalla'). I adverbial användning kan en ansträngd "ordagrann" översättning ibland tänkas: 'skolande kalla'. Bisatsomskrivning ger emellertid oftast en mer naturlig svensk översättning. Futurum particip tillsammans med ordet esse ('att vara') brukar kallas futurum infinitiv: vocaturus esse = 'att skola kalla'.
Verb |
---|
| Tempora | Primära | Preteritum · Presens · Futurum | | Sekundära | Futurum exaktum · Futurum preteriti · Futurum simplex | | Tertiära | Futurum exaktum preteriti |
| | Aspekt | | | Finita modi | Realis (vad är) | | | Irrealis | Deontiska (vad som borde vara) | Hortativ · Imperativ · Imprekativ · Jussiv · Kommissiv · Necessitativ · Optativ · Permitiv/Permissiv · Prekativ · Prohibitativ/Prohibitiv · Propositiv · Volitiv | | Epistemiska (vad som kan vara) | Aletisk modalitet · Assumptiv · Deduktiv · Dubitativ · Hypotetiskt modus · Inferentialis/Renarrativ/Oblik · Interrogativ · Konjunktiv/Subjunktiv · Potentialis · Spekulativ | | Beroende omständigheter (vad som skulle vara) | | | Övriga | Debitiv · Presumptiv |
|
| | Infinita verbformer | | | Diateser | Aktiv · Adjutativ · Antipassiv · Applikativ · Autokausativ · Autonom · Centraldiates · Cirkumstantialis · Kausativ · Kooperativ · Mediopassiv · Passiv · Reciprok · Reflexiv | | Personer | |
|