Bengal Sultanlığı
Bengal Sultanlığı | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1352-1576 | |||||||||||||
bayrak | |||||||||||||
Başkent | Gaur Pandua Sonargaon | ||||||||||||
Yaygın dil(ler) | Bengalce (halk dili) Farsça Arapça | ||||||||||||
Hükûmet | Monarşi | ||||||||||||
| |||||||||||||
Tarihçe | |||||||||||||
| |||||||||||||
Para birimi | Rupi | ||||||||||||
|
Bengal Sultanlığı, Türk kökenli hükümdar Şemseddin İlyas Şah tarafından kurulmuştur.[1]
Bengal Sultanlığı, Türk, Bengal, Arap, Habeş, Peştun ve Fars seçkinlerinden oluşan bir Sünni Müslüman monarşisiydi. En önemli iki hanedanı İlyas Şah ve Hüseyin Şah idi. İmparatorluk, gayrimüslim toplulukların barış içinde bir arada yaşadığı dini çoğulculuğuyla biliniyordu. Farsça birincil resmi, diplomatik ve ticari dil olarak kullanılırken, Bengalce'nin resmi dil olarak mahkeme tarafından ilk kez tanınması Sultanlar döneminde olmuştur . Bengal Sultanlığı şehirleri, tarihi taka'nın basıldığı Darphane Kasabaları olarak adlandırılır.. Bu şehirler görkemli Orta Çağ binalarıyla süslenmiştir. 1500 yılında, kraliyet başkenti Gaur, dünyanın en kalabalık beşinci şehriydi. Diğer önemli şehirler arasında ilk kraliyet başkenti Pandua, Sonargaon'un ekonomik merkezi, Bagerhat Cami Şehri ve Chittagong'un liman ve ticaret merkezi vardı.. Bengal Sultanlığı, deniz bağlantıları ve kara ticaret yolları aracılığıyla Asya, Afrika, Hint Okyanusu ve Avrupa'daki devletlere bağlandı. Bengal Sultanlığı, Bengal Körfezi kıyısında büyük bir ticaret merkeziydi. Dünyanın farklı yerlerinden göçmenleri ve tüccarları kendine çekti. Bengal gemileri ve tüccarları, Malacca, Çin ve Maldivler de dahil olmak üzere bölge genelinde ticaret yaptı.
Kaynakça
- ^ Concise History of Islam, Muzaffar Husain, s. 276