Jean-Léon Gérôme
| Jean-Léon Gérôme | |
|---|---|
 Kendi portresi-1886 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | 11 Mayıs 1824(1824-05-11) Vesoul, Haute-Saône, Fransa |
| Ölüm | 10 Ocak 1904 (79 yaşında) Paris |
| Alanı | Heykeltıraş, ressam ve öğretmen |
| Ünlü yapıtları | Tarihsel ve Oryantalizm akım resimleri |
| İmzası | |
 | |
Jean-Léon Gérôme (11 Mayıs 1824 - 10 Ocak 1904), Fransız ressam, heykeltıraş ve öğretmen.
Tarihsel ve oryantalist stilde resimler yapmıştır. Oryantalizm akımının en önemli sanatçılarındandır. Yaşamının son 25 yılında heykelle de uğraşmıştır.
Birçok ünlü ressamın öğretmeni olmuştur. Öğrencileri arasında Odilon, Redon, Thomas Eakins, Mary Cassatt, Osman Hamdi Bey ve Şeker Ahmet Paşa gibi ünlü ressamlar bulunur.
İlk dönemi
Jean-Léon Gérôme Vesoul, Haute-Saône'da doğdu. 1840'ta Paris'e gitti ve burada 1843'te İtalya'ya gittiği Paul Delaroche'ın yanında çalıştı. Floransa, Roma, Vatikan ve Pompeii'yi ziyaret etti. 1844'te Paris'e döndüğünde, Delaroche'un birçok öğrencisi gibi Charles Gleyre'nin atölyesine katıldı ve kısa bir süre orada çalıştı. Daha sonra École des Beaux-Arts'a katıldı. 1846'da prestijli Prix de Rome'a girmeye çalıştı, ancak figür çizimi yetersiz olduğu için son aşamada başarısız oldu.[1]
Horoz Dövüşü adlı tablosu (1846), arka planda Napoli Körfezi’yle iki horoz dövüşen horozlar ile çıplak bir genç adam ve çok ince dökümlü genç bir kadını tasvir eden akademik bir çalışmadır.
Bu tabloyu 1847'deki Paris Salonu'na gönderdi ve burada kendisine üçüncü sınıf bir madalya kazandırdı. Bu çalışma, Gleyre'nin stüdyosunda (Henri-Pierre Picou ve Jean-Louis Hamon dahil) oluşan Neo-Grek hareketinin özü olarak görülüyordu ve eleştirisi Gérôme'u ünlü yapan ve kariyerini etkin şekilde başlatan etkili Fransız eleştirmen Théophile Gautier tarafından desteklendi.[2]
Önemli siparişler
1852'de Gérôme, seçtiği alegorik bir konunun büyük bir duvar resmini yapması için iş aldı. Mesih'in doğuşunu fethedilen ulusların Augustus'a saygı göstermesiyle birleştiren Augustus Çağı, Mesih'in Doğuşu, muhtemelen bu duvar resmini yaptıran ve "yeni Augustus" olarak tanımlanan hükümeti III. Napolyon'u pohpohlamak için tasarlanmıştı.[3][4] Önemli bir peşinat Gérôme'un önce 1853'te aktör Edmond Got ile birlikte Konstantinopolis'e ve 1854'te Yunanistan ve Türkiye'ye ve Tuna kıyılarına seyahat etmesini ve araştırma yapmasını sağladı. Burada kırbaç tehdidi altında müzik yapan Rus askerlerinin bir konserinde hazır bulundu.[5]
1853'te Gérôme, Paris'teki Rue Notre-Dame-des-Champs'ta bulunan bir stüdyo grubu olan Boîte à Thé'ye taşındı. Burası, George Sand'in besteciler: Hector Berlioz, Johannes Brahms ve Gioacchino Rossini ile romancılar Théophile Gautier ve İvan Turgenyev'i ağırladığı sanatçılar, yazarlar ve aktörler için buluşma yeri oldu.
1854'te, Paris'teki St. Séverin kilisesindeki St. Jerome Şapeli'ni dekore ederek bir başka önemli görevi daha tamamladı. Bu şapeldeki St. Jerome'un Son Cemaati, Ingres okulunun dini eserleri üzerindeki etkisini yansıtır.
1855 Evrensel Sergisine Pifferaro, Shepherd ve Augustus Çağı, İsa'nın Doğuşu 'i koydu ancak en çok ilgiyi gören mütevazı Rus Kampında Eğlence tablosuydu.[1]
Oryantalizm
1856'da Gérôme ilk kez Mısır'ı ziyaret etti. Seyahat programı Yakın Doğu'nun klasik Büyük Turu'nu takip etti, Nil'den Kahire'ye, Feyyum'a, sonra Nil'den daha da yukarı Abu Simbel'e, sonra tekrar Kahire'ye, Sina Yarımadası'ndan Sina'ya ve Wadi el-Araba'dan Kudüs'e ve son olarak Şam'a.[6] Bu, Arap dini uygulamalarını, tür sahnelerini ve Kuzey Afrika manzaralarını tasvir eden birçok Oryantalist resmin başlangıcını müjdeledi.
Bunlar arasında, Doğu ortamının kadın çıplaklığı tasvirleriyle birleştirildiği resimler de vardır. Köle Pazarı, Bursa'nın Büyük Havuzu, Haremdeki Havuz ve benzeri konular, Gérôme'un Paris stüdyosunda resmedilen idealize edilmiş çıplaklarla doğru bir şekilde gözlemlenen Orta Doğu mimari ayrıntılarını birleştirdiği hayal ürünü eserleriydi.[8]
(2019'da, sağcı popülist Alman partisi Almanya için Alternatif, 2019 Avrupa Parlamentosu seçimlerindeki kampanya posterinde Köle Pazarını kullanmıştı.)[9]
Seyahatleri sırasında Gérôme, stüdyoda oryantal sahneler oluşturmak için eserler ve kostümler topladı, arka planlar için doğadan yağlı boya çalışmaları yaptı. 1878 tarihli bir otobiyografik denemede Gérôme, yerinde yapılmış yağlı boya eskizlerinin kendisi için ne kadar önemli olduğunu şöyle anlatmıştır: "Uzun yürüyüşlerden sonra parlak güneş altında yorgun düşsem bile, kamp yerimize varır varmaz konsantre bir şekilde çalışmaya koyuldum. Ama Ah! Geride ne kadar çok şey kaldı ki, sadece anısını taşıdım! Ve en canlı anıya göre bir tuval parçasına üç renk dokunuşunu tercih ederim, ancak insan biraz pişmanlıkla devam etmek zorundaydım."[10]
Gérôme'un ünü, 1857 Paris Salonu'nda sergilediği Çölü Geçen Mısırlı Acemi Askerler, Memnon ve Sesostris, Sulanan Develer ve Suite d'un bal masqué (Aumale dükü tarafından satın alınmış olup halen Chantilly'deki Musée Condé'dedir; Gérôme'un 1859'da yaptığı bir kopyası olan Maskeli Balodan Sonraki Düello, Walters Sanat Müzesi'ndedir) tablolarıyla büyük ölçüde arttı.[11]
Klasik konulara geri dönüş
1858'de, Prens Napoléon Joseph Charles Paul Bonaparte'ın Paris evini Pompei tarzında dekore etmesine yardım etti. Prens, Pompei tarzında bir genelev tasviri olan Yunan İç Mekanını (1850) satın almıştı.
1859 Salonu'nda sergilenen Ave Caesar! Morituri te Salutant 'ta Gérôme, Klasik konuları resmetmeye geri döndü, ancak resim halkın ilgisini çekmedi. Kral Candaules (1859) ve Areopagus'un Önünde Phryne ve Aspasia'nın Evinde Alcibiades'i Arayan Sokrates (ikisi de 1861) ressamın seçtiği konular nedeniyle bir miktar skandala yol açtı ve Paul de Saint-Victor ve Maxime Du Camp'ın sert saldırılarına ilham verdi. Ayrıca 1861 Salonu'nda, Mısırlı Saman Kırma ve Rembrandt'ın Gravürü Isırması adlı çok ayrıntılı tamamlanmış iki eserini sergiledi.[12]
1863'te uluslararası sanat simsarı Adolphe Goupil'in kızı Marie Goupil (1842–1912) ile evlendi. Dört kızları ve bir oğulları oldu. En büyük kızı Jeanne (1863-1944) idi ve onu Suzanne (1867-1941; Aimé Morot ile evlendi), Blanche (1868-1918) ve Madeleine (1875-1905) izledi. Evlendikten sonra Folies Bergère'e yakın Rue de Bruxelles'deki bir eve taşındı. Evi ahırları olan büyük bir eve, alt katında bir heykel stüdyosu ve en üst katında bir resim stüdyosuna dönüştürdü.[1]
Resim galerisi
Klasik konularda resimler
-
"Horoz dövüşü" (1848) Müze d'Orsay, Paris -
"Bacchante", Beaux-Arts Müzesi, Nancy -
"Ave_Caesar_Morituri_te_Salutant" Gladyatörler selamı (1859) Yale Üniversitesi Sanat Galerisi -
"Le Roi Candaule" (1859) Ponce Museum of Fine Arts, Puerto Rico. -
Varil İçinde Yaşayan "Diyojen" (1860) -
"Kral XIV. Louis ve Moliere" (1863), Versay Sarayı -
"Frine Areopagus önünde" (1861) Hamburg Kunsthalle. -
"Siam Elçisinin Kabul Edilme Töreni" (1864) Fontinebleau Sarayı -
"Sezar'in Ölmesi" (1867), Walters Müzesi, Baltimore -
"Golgotha Consummatum" (1867), Müze d'Orsay -
"Gladiyatörler dövüşü" (1872) -
"Eminence Grise (Richlieau)" (1873) -
"Boneparte Spenks Önünde" (1867-1868) San Simeon, Hearst Castle. -
-
"Cave Canem" bir Antik Roma savaş esiri (1881) Müze Georges-Garret, Vesoul. -
"Roma'da Esir Pazarı", (1884) -
"Kahire'de Halı Satıcıları" (1887) Minneapolis Institute of Arts. -
Siyahi (Avcı Köpeklerine Bakan) (1888). -
"Gözlemleyen Kaplan" (1888) Güzel Sanatlar Müzesi, Houston -
Pigmalion ve Galatea_ (1890) Metropolitan Güzel Sanatlar Müzesi, New York -
"Mermerle Uğraşmak" veya "Aristin Heykel Kazması" (1890) -
"Venüs'ün Doğuşu" (1890)
Orientalist konularda resimler
-
Bursa hamamı haremlik kadınlar havuzu (1848) -
Kahire'de bir vahşi hayvan kürkü satıcısı -
"Kahire'de Namaz", (1860) Hambourg Kunsthalle -
Siyahi başıbozuk asker portresi (1869) -
Hasaneyn Camii Önünde İsyankar Beylerin Başları (1866) -
"Rahlesi Önünde Bir Müftü" -
"Turk Hamami" veya "Magrip Hamami", (1870) Boston Museum of Fine Arts -
"Hamamda Yıkanmadan Sonra", Özel Koleksiyon -
"Yılan Büyüleyip Uyutucusu" (1880), Clarks Art Institute, Willamstown -
"Dönen Dervişler" (1895), Houston, Özel Koleksiyon
Heykeller
-
"Tanagra" heykeli (1890) -
"Cumhuriyet Anıtı" Paris'te Place de la Republique Meydanı'ndaki anıtta heykel -
Chatilly'de D'Aumale Dükü anıtı
Kaynakça
- ^ a b c Chisholm, Hugh, ed. "Gérôme, Jean Léon," Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University, 1901.
- ^ "The Whirling Dervish". stairsainty.com. 31 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Siècle d'Auguste : Naissance de N.S. Jésus Christ". www.musee-orsay.fr. 25 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2024.
- ^ "The Age of Augustus, the Birth of Christ". getty.edu. 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2024.
- ^ Rosenthal, Donald A. 1982. Orientalism, the Near East in French painting, 1800–1880. Rochester, N.Y.: Rochester Üniversitesi Memorial Sanat Galerisi. p. 77. 0918098149
- ^ Gerald M. Ackerman: Jean-Léon Gérôme: Eight Oil Sketches. 5 Aralık 2004
- ^ Lees, Sarah, (Ed.) (2012). Nineteenth-Century European Paintings at the Sterling and Francine Clark Art Institute (excerpt: "The Slave Market") (PDF). ss. 359-363. 29 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Eylül 2024.
- ^ e.g. Nochlin (1983); Toledano (1998, 4–6); Lees (2012)
- ^ Grieshaber, Kirsten (30 Nisan 2019). "US museum condemns use of its art by German far-right party". www.apnews.com (İngilizce). Erişim tarihi: 16 Ağustos 2019. Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
- ^ Gérôme, Notes, "J. L. Gérôme á la montée de sa carrière, fait la balance", in: Bulletin de la société d'agriculture, lettres, sciences et arts de la Haute-Saône, 1980, pp. 1–30
- ^ "Musée Condé". Suite d'un bal masqué. 30 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2012.
- ^
Vikikaynak the 1911 Encyclopædia Britannica ansiklopedisinde Makale adı gerekli! maddesine sahiptir.
- Bu madde kısmen Fransızca Wikipedia "Jean-Léon Gérôme" maddesi kaynaklıdır. Online:[1]8 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Fransızca)
Dış kaynaklar
- Ackerman, Gerald M. (1986) Jean-Leon Gerome: His Life, His Work 1824-1904 (PocheCouleur, No. 21), Londra:Sotheby Parke Bernet Pubns; ISBN 978-0856673115 (İngilizce)
- Ackerman, Gerald M. (Rev.ed. 2000) Jean-Leon Gerome. Monographie revisee et catalogue raisonne mis a jour (Les Orientalistes, Vol. 4), Art Creation Realisation, ISBN 978-2867701375 (Fransızca)
- Allen, Scott (2010) Reconsidering Gerome, Getty Pubns. ISBN 978-1606060384 (İngilizce)
- des Cars, Laurence; de Font-Réaulx, Dominique ve Papet, Edouard (2010), Jean-Leon Gerome, Paris:Skira, ISBN 978-8857207025 (İngilizce)
- Collective (2010) Jean-Léon Gérôme : (1824-1904) L'histoire en spectacle, Paris: Skira Flammarion ISBN 978-2081241862 (Fransızca)
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Jean-Léon Gérôme ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
- Artcyclopedia.com websitesi "Jean-Léon Gérôme" maddesi. Online:[2]10 Eylül 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ARC Arts Renewal center websitesi "Jean-Leon Gerome" maddesi. Online [3]14 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Otorite kontrolü  |
|
|---|
