Ten artykuł od 2011-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
|
Data i miejsce urodzenia | 20 stycznia 1911 Udine |
Data i miejsce śmierci | 28 stycznia 1985 Lugano |
Wzrost | 172 cm |
Pozycja | obrońca |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1927–1929 | Udinese Calcio | 1929–1931 | S.S. Lazio | 1931–1934 | Padova Calcio | 1934–1947 | Juventus | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1936–1942 | Włochy | 23 | (0) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1947–1948 | SSC Venezia | 1948–1949 | FC Chiasso | 1950–1951 | UC Sampdoria | 1953–1954 | Inter Mediolan | 1954–1958 | Włochy | 1960–1961 | AS Roma | 1961 | FC Chiasso | 1964–1967 | Szwajcaria | 1968–1969 | Inter Mediolan | 1970–1971 | AC Bellinzona | 1972–1973 | AC Mantova | 1974–1975 | FC Lugano | 1976–1977 | FC Lugano | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Alfredo Foni (ur. 20 stycznia 1911 w Udine, zm. 28 stycznia 1985 w Lugano[1]) – włoski piłkarz i trener.
Kariera
Foni był obrońcą reprezentacji Włoch w latach 30. W 1936 roku zdobył z reprezentacją Włoch złoty medal olimpijski, w 1938 roku znalazł się w kadrze Włoch na mistrzostwa świata. Występował w Udinese Calcio, S.S. Lazio, Padovie Calcio i Juventusie.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej odnosił sukcesy w pracy trenerskiej. Był trenerem Interu Mediolan w latach 1952–1955 i 1968–1969), z którym zdobył mistrzostwo Włoch w 1953 i 1954 roku. Z reprezentacją Szwajcarii uczestniczył w mistrzostwach świata w 1966 roku. Prowadził też Sampdorię i AS Roma.
Przypisy
- ↑ Alfredo Foni [online], olympedia.org [dostęp 2023-09-07] (ang.).
Składy reprezentacji Włoch
Kariera trenerska
- Felsner (1920–31)
- Lelovich (1931–32)
- Nagy (1932)
- Gama (1932–33)
- Komisja techniczna (1933–34)
- Kovács (1934)
- Weisz (1934–38)
- Felsner (1938–42)
- Montesanto (1942–43)
- Popovic (1945–46)
- Komisja techniczna (1946)
- Viola (1946–47)
- Lelovich (1947–48)
- Cargnelli (1948–49)
- Crawford (1950–51)
- Sansone (1951)
- Galluzzi (1951–52)
- Lelovich (1952)
- Viani (1952–56)
- Campatelli (1956–57)
- Benčić (1957)
- Sárosi (1957–58)
- Foni (1958–59)
- Allasio (1959–61)
- Bernardini (1961–65)
- Scopigno (1965)
- Carniglia (1965–68)
- Viani (1968)
- Cervellati (1968–69)
- Pugliese (1969)
- E. Fabbri (1969–72)
- Pugliese i Cervellati (1972)
- Pesaola (1972–76)
- Giagnoni (1976–77)
- Cervellati (1977)
- Pesaola (1977–79)
- Perani (1979)
- Cervellati (1979)
- Perani (1979–80)
- Radice (1980–81)
- Burgnich (1981–82)
- Liguori (1982)
- Magni (1982)
- Carosi (1982–83)
- Cervellati (1983)
- Cadè (1983–84)
- Santin (1984)
- Pace (1984–85)
- Mazzone (1985–86)
- Guerini (1986–87)
- G. Fabbri (1987)
- Maifredi (1987–90)
- Scoglio (1990)
- Radice (1990–91)
- Maifredi (1991)
- Sonetti (1991–92)
- Bersellini (1992–93)
- Cerantola (1993)
- Fogli (1993)
- Zaccheroni (1993)
- Reja (1993–94)
- Ulivieri (1994–98)
- Mazzone (1998–99)
- Buso (1999)
- Guidolin (1999–2003)
- Mazzone (2003–05)
- Ulivieri (2005)
- Mandorlini (2005–06)
- Ulivieri (2006–07)
- Cecconi (2007)
- Arrigoni (2007–08)
- Mihajlović (2008–09)
- Papadopulo (2009)
- Colomba (2009–10)
- Malesani (2010–11)
- Bisoli (2011)
- Pioli (2011–14)
- Ballardini (2014)
- López (2014–15)
- Rossi (2015)
- Donadoni (2015–18)
- Inzaghi (2018–19)
- Mihajlović (2019–22)
- Vigiani[A] (2022)
- Motta (od 2022)
|
Identyfikatory zewnętrzne: