Ante Marković
Data i miejsce urodzenia | 25 listopada 1924 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 listopada 2011 | ||
Premier Jugosławii | |||
Okres | od 16 marca 1989 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | Branko Mikulić | ||
Następca | Aleksandar Mitrović p.o. | ||
Prezydent Chorwacji | |||
Okres | od 10 maja 1986 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | Ema Derosi-Bjelajac | ||
Następca | Ivo Latin | ||
Premier Chorwacji | |||
Okres | |||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | Petar Fleković | ||
Następca | |||
|
Ante Marković (ur. 25 listopada 1924 w Konjicu, zm. 28 listopada 2011 w Zagrzebiu) – inżynier elektrotechnik, polityk chorwacki i jugosłowiański, premier SFRJ.
Życiorys
W 1954 ukończył elektrotechnikę na Uniwersytecie Zagrzebskim.
W latach 1980–1986 był premierem, a następnie do maja 1988 r. prezydentem Socjalistycznej Republiki Chorwacji[1]. Od 16 marca 1989 r. był premierem Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. 20 grudnia 1991 r. protestując przeciwko projektowi budżetu zakładającemu kontynuowanie wojny, podał się do dymisji i wycofał z polityki[2].
Po złożeniu dymisji wyjechał do Austrii. W Grazu założył firmę zajmującą się konsultingiem biznesowym. Doradzał firmom (m.in. w Kazachstanie) oraz rządowi Macedonii. W 2005 roku założył w Sarajewie firmę deweloperską „Tehel” budującą elektrownie wodne oraz budynki mieszkalne w Sarajewie. Zmarł nagle podczas snu w Zagrzebiu, dzień przed planowanym wyjazdem z Zagrzebia do Sarajewa.
Uroczysta kremacja odbyła się 1 grudnia 2011 r. na Cmentarzu Mirogoj w Zagrzebiu, a pogrzeb w Dubrowniku.
Przypisy
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Premierzy Niepodległego Państwa Chorwackiego |
|
---|---|
Przewodniczący Rady Wykonawczej Socjalistycznej Republiki Chorwacji[A][B] |
|
Premierzy Republiki Chorwacji |
|
- ↑ a b c Od czasu II wojny światowej do 25 czerwca 1991 Republika Chorwacji była częścią Jugosławii
- ↑ Nazwa państwa w latach 1963–1990, wcześniej Federalne Państwo Chorwacji (1943–1946) i Ludowa Republika Chorwacji (1946–1963)
- ↑ Jako premier (1945–1953), następnie jako przewodniczący Rady Wykonawczej (1953)