Glibenklamid
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C23H28ClN3O5S | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 494,00 g/mol | ||||||||||||||||||||||||
Wygląd | biały lub prawie biały, krystaliczny proszek[1] | ||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 10238-21-8 | ||||||||||||||||||||||||
PubChem | 3488 | ||||||||||||||||||||||||
DrugBank | DB01016 | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||
ATC | A10 BB01 | ||||||||||||||||||||||||
Stosowanie w ciąży | kategoria B | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Glibenklamid (łac. Glibenclamidum) – lek przeciwcukrzycowy, pochodna sulfonylomocznika II generacji. Silnie stymuluje wydzielanie insuliny z komórek trzustki oraz zwiększa wrażliwość tkanek, głównie wątroby na działanie insuliny.
Farmakokinetyka
Glibenklamid w około 50% wchłania się z przewodu pokarmowego, prawie w 100% wiąże się z białkami osocza. Biologiczny okres półtrwania wynosi około 15 godzin.
Wskazania
- cukrzyca typu 2
- niektóre postacie cukrzycy wtórnej i skojarzonej
Przeciwwskazania
- cukrzyca typu 1
- śpiączka cukrzycowa
- kwasica cukrzycowa
- ketonuria
- ostre choroby zakaźne
- rozległe urazy
- zaburzenia czynności wątroby lub nerek
Działania niepożądane
Preparaty
- Euclamin – tabletki 0,005 g
Dawkowanie
Doustnie. Dawkę oraz częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Zwykle 2,5–15 mg na dobę w 2-3 dawkach podzielonych.
Uwagi
W momencie wejścia do lekospisów glibenklamid był najsilniej działającą pochodną sulfonylomocznika (i pierwszą pochodną II generacji) umożliwiając kontynuowanie terapii w bardziej zaawansowanych stadiach cukrzycy typu II. Zsyntetyzowanie nowszych pochodnych sulfonylomocznika (np. glimepiryd) które nie wywołują hiperinsulinemii międzyposiłkowej a dodatkowo wykazują tzw. działanie pozatrzustkowe – sprawiło, że glibenklamid obecnie został w wielu krajach wycofany z lecznictwa.
W czasie leczenia glibenklamidem należy kontrolować stężenie glukozy we krwi i w moczu.
Przypisy
- ↑ a b c d Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
- ↑ a b Glybenclamide (nr G0639) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ a b c Glibenklamid. [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-09-01]. (ang.).[niewiarygodne źródło?]
- ↑ a b Glyburide, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-09-01] (ang.).
- ↑ Glyburide, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB01016 (ang.).
Bibliografia
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- p
- d
- e
- p
- d
- e
A10A – Insulina i analogi insuliny |
| ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
A10B – Doustne leki przeciwcukrzycowe |
| ||||||||||||||||||||
A10X – Inne leki stosowane w cukrzycy |
|
- Catalana: 0112198, 0112197