Iwan Ostermann
Iwan Andriejewicz Ostermann | |||
Data urodzenia | 1725 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 1811 | ||
Kanclerz Imperium Rosyjskiego | |||
Okres | od 1781 | ||
Poprzednik | Nikita Panin | ||
Następca | Aleksandr Biezborodko | ||
|
Iwan Andriejewicz Ostermann (ur. 1725, zm. 1811) – rosyjski polityk i dyplomata.
Życiorys
Jego ojcem był minister Andriej Ostermann (1686-1747), gdy popadł on w niełaskę, jego syna Iwana przeniesiono z Gwardii Cesarskiej do wojska regularnego, dopiero od roku 1757 Iwan trafił do służb dyplomatycznych. Był ambasadorem Rosji w Paryżu a potem w Sztokholmie, gdzie udało mu się zdobyć wpływ nad tak nieufnego władcę jak Gustaw III. Przez lat 16 piastował urząd kanclerza Imperium Rosyjskiego (1781-97), czyli najwyższy urząd w państwie.
W 1780 roku powstała tzw. Liga Zbrojnej Neutralności wymierzona przeciw gwałceniu przez brytyjskie statki nietykalności okrętów państw neutralnych w wojnie Wielkiej Brytanii, przeciw jej koloniom w Ameryce i Francji. Pierwszym ogniwem ligi była konwencja rosyjsko-duńska 28 czerwca (kalendarz juliański)/9 lipca 1780 (kalendarz gregoriański). Kolejną konwencję 21 lipca (kalendarz juliański)/1 sierpnia 1780 (kalendarz gregoriański) podpisali w Sankt Petersburgu szwedzki ambasador Johan Fredrik von Nolcken i Iwan Ostermann jako kanclerz rosyjski.
Bibliografia
- Zbigniew Anusik, Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Łódź 2000, s. 106.
- p
- d
- e
Posolsky Prikaz, przewodniczący (1549–1699) |
|
---|---|
Kanclerze i wicekanclerze Carstwa Rosyjskiego i Imperium Rosyjskiego (1699–1801) |
|
MSZ Imperium Rosyjskiego (1801–1917) |
|
MSZ Rządu Tymczasowego Rosji |
|
Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych RFSRR |
|
Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych ZSRR (1922–1946) |
|
Ministerstwo Spraw Zagranicznych ZSRR (1946–1991) |
|
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej |
|