Nikołaj Rumiancew
Na portrecie pędzla George’a Dowe’a | |||
Data i miejsce urodzenia | 14 kwietnia 1754 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 stycznia 1826 | ||
Minister spraw zagranicznych Imperium Rosyjskiego | |||
Okres | od 12 lutego 1807 | ||
Poprzednik | Andriej Budberg | ||
Następca | Joanis Kapodistrias i Karl Robert Nesselrode | ||
Przewodniczący Komitetu Ministrów Imperium Rosyjskiego | |||
Okres | od 1810 | ||
Poprzednik | powstanie urzędu | ||
Następca | |||
|
Nikołaj Piotrowicz Rumiancew (Николай Петрович Румянцев; ur. 3 kwietnia?/14 kwietnia 1754, zm. 3 stycznia?/15 stycznia 1826) – hrabia, mąż stanu Imperium Rosyjskiego, mecenas, kolekcjoner. Syn wojskowego rosyjskiego Piotra Rumiancewa.
Życiorys
W latach 1776–1795 na służbie na dworze cara i w pracy dyplomatycznej[1]. Od 1801 członek Rady Państwa, senator. W latach 1807–1814 minister Spraw Zagranicznych. W latach 1810–1812 (inne źródła 1809–10) przewodniczący Rady Państwowej. Do rozpoczęcia I wojny ojczyźnianej był stronnikiem zbliżenia z Francją. Od 1814 w stanie spoczynku.
Rumiancew zebrał wielką bibliotekę, kolekcje rękopisów, materiałów etnograficznych i numizmatycznych, które później posłużyły za bazę powstania Muzeum im. Rumiancewa. Zbiory książek posłużyły do powstania późniejszej Biblioteki Centralnej im. W. Lenina. Rumiancew subsydiował działalność kół historyków i archeologów. Uczestniczył aktywnie w zebraniu dokumentów i materiałów związanych z historią Rosji, jej polityką wewnętrzną i zagraniczną (m.in. z archiwów Niemiec, Francji, Włoch i Szwecji). Za jego środki wydano „Starodawne wiersze rosyjskie, zebrane przez Kirszeja Daniłowa” – 2 wydanie w 1818, „Pamiętniki rosyjskiej piśmiennictwa XII wieku” w 1821, „Białoruskie archiwum starodawnego piśmiennictwa” w 1824.
Rumiancew był honorowym członkiem szeregu Akademii i kół naukowych. Imieniem Rumiancewa zostały nazwane motyl Papilio rumanzovia i palma Syagrus romanzoffiana, które odkryto podczas ekspedycji zorganizowanej przez znanego rosyjskiego podróżnika Ottona Kotzebuego.
Przypisy
- ↑ Jacek Kordel, Zur Genese der Mission Nikolaj Petrovič Rumjancevs in Frankfurt am Main. Ein Beitrag zur russischen Deutschlandpolitik in den 1780er Jahren, "Zapiski Historyczne" 87, 2022, 3, s. 69-100.
- p
- d
- e
Posolsky Prikaz, przewodniczący (1549–1699) |
|
---|---|
Kanclerze i wicekanclerze Carstwa Rosyjskiego i Imperium Rosyjskiego (1699–1801) |
|
MSZ Imperium Rosyjskiego (1801–1917) |
|
MSZ Rządu Tymczasowego Rosji |
|
Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych RFSRR |
|
Ludowy Komisariat Spraw Zagranicznych ZSRR (1922–1946) |
|
Ministerstwo Spraw Zagranicznych ZSRR (1946–1991) |
|
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej |
|
- p
- d
- e
Carstwo Rosyjskie |
|
---|---|
Imperium Rosyjskie |
|
Rząd Tymczasowy Rosji |
|
Federacja Rosyjska |
|
- Britannica: biography/Nikolay-Petrovich-Graf-Rumyantsev
- БРЭ: 3520459
- SNL: Nikolaj_Petrovitsj_Rumjantsev
- Hrvatska enciklopedija: 53711