Campionato mondiale di snooker 1999
Il campionato mondiale di snooker 1999 venne disputato dal 17 aprile al 3 maggio 1999 presso il Crucible Theatre di Sheffield nel Regno Unito.
Il detentore del titolo John Higgins perse in semifinale 10–17 contro Mark Williams e fu un altro campione del mondo a cadere nella "maledizione del Crucible" non riuscendo a difendere il suo primo titolo.
Stephen Hendry vinse il suo settimo titolo mondiale battendo Mark Williams nella finale per 18 frames a 11.[1]
Con il settimo titolo Hendry conquistò un record per i campionati dell'era moderna e superò i sei volte campioni Ray Reardon e Steve Davis. Hendry vinse tutti i suoi titoli negli anni '90 così come Davies negli anni '80 e Reardon negli anni '70.[2]
In semifinale O'Sullivan e Hendry realizzarono otto century breaks, quattro ciascuno, un record per un singolo match ai campionati mondiali.[3]
Dominic Dale raggiunse 167 punti in un frame nel match contro Nigel Bond. Guadagnò 44 punti di penalità e realizzò un century break. Questo è il più alto numero di punti mai registrato da un giocatore in un solo frame dei campionati.[4]
Montepremi
[5][6]
- Vincitore: £ 230.000
- Finalista: £ 135.000
- Semifinalisti: £ 68.000
- Quarti di finale: £ 34.000
- Ottavi di finale: £ 18.350
- Sedicesimi di finale: £ 12.500
- Break più alto: £ 20.000
- Maximun break: £ 147.000
- Montepremi totale: £ 1.148.000
Tabellone finale
[5][6][7]
Sedicesimi di finale | Ottavi di finale | Quarti di finale | Semifinali | |||||||||||
Al meglio di 19 frames | Al meglio di 25 frames | Al meglio di 25 frames | Al meglio di 33 frames | |||||||||||
John Higgins | 10 | |||||||||||||
Gerard Greene | 2 | |||||||||||||
John Higgins | 13 | |||||||||||||
Mark King | 4 | |||||||||||||
Mark King | 10 | |||||||||||||
Darren Morgan | 8 | |||||||||||||
John Higgins | 13 | |||||||||||||
Stephen Lee | 6 | |||||||||||||
Stephen Lee | 10 | |||||||||||||
John Lardner | 7 | |||||||||||||
Stephen Lee | 13 | |||||||||||||
Alan McManus | 7 | |||||||||||||
Alan McManus | 10 | |||||||||||||
Jimmy White | 7 | |||||||||||||
John Higgins | 10 | |||||||||||||
Mark Williams | 17 | |||||||||||||
Mark Williams | 10 | |||||||||||||
Ian McCulloch | 4 | |||||||||||||
Mark Williams | 13 | |||||||||||||
Nick Walker | 7 | |||||||||||||
Nick Walker | 10 | |||||||||||||
Alain Robidoux | 6 | |||||||||||||
Mark Williams | 13 | |||||||||||||
Ken Doherty | 9 | |||||||||||||
Nigel Bond | 10 | |||||||||||||
Dominic Dale | 6 | |||||||||||||
Nigel Bond | 11 | |||||||||||||
Ken Doherty | 13 | |||||||||||||
Ken Doherty | 10 | |||||||||||||
Steve James | 3 | |||||||||||||
Ronnie O'Sullivan | 10 | |||||||||||||
Leo Fernandez | 3 | |||||||||||||
Ronnie O'Sullivan | 13 | |||||||||||||
Joe Perry | 8 | |||||||||||||
Joe Perry | 10 | |||||||||||||
Steve Davis | 9 | |||||||||||||
Ronnie O'Sullivan | 13 | |||||||||||||
John Parrott | 9 | |||||||||||||
Chris Small | 10 | |||||||||||||
Anthony Hamilton | 9 | |||||||||||||
Chris Small | 12 | |||||||||||||
John Parrott | 13 | |||||||||||||
John Parrott | 10 | |||||||||||||
Terry Murphy | 8 | |||||||||||||
Ronnie O'Sullivan | 13 | |||||||||||||
Stephen Hendry | 17 | |||||||||||||
Matthew Stevens | 10 | |||||||||||||
Peter Ebdon | 7 | |||||||||||||
Matthew Stevens | 13 | |||||||||||||
Tony Drago | 8 | |||||||||||||
Tony Drago | 10 | |||||||||||||
Fergal O'Brien | 4 | |||||||||||||
Matthew Stevens | 5 | |||||||||||||
Stephen Hendry | 13 | |||||||||||||
James Wattana | 10 | |||||||||||||
Marco Fu | 8 | |||||||||||||
James Wattana | 7 | |||||||||||||
Stephen Hendry | 13 | |||||||||||||
Stephen Hendry | 10 | |||||||||||||
Paul Hunter | 8 | |||||||||||||
Finale (Al meglio di 35 frames) Crucible Theatre, Sheffield, 2 & 3 maggio 1999. Arbitro: Colin Brinded | ||
Mark Williams Galles | 11–18 | Stephen Hendry Scozia |
47–82, 6–120, 16–51, 60–77, 75–0, 16–101, 73–16, 92–24, 24–77, 15–76, 65–20, 4–133, 75–49, 67–30, 22–64, 23–100, 85–51, 72–32, 0–78, 84–29, 10–106, 13–71, 62–75, 48–60, 45–72, 29–71, 89–0, 73–67, 40–88 | 47–82, 6–120, 16–51, 60–77, 75–0, 16–101, 73–16, 92–24, 24–77, 15–76, 65–20, 4–133, 75–49, 67–30, 22–64, 23–100, 85–51, 72–32, 0–78, 84–29, 10–106, 13–71, 62–75, 48–60, 45–72, 29–71, 89–0, 73–67, 40–88 | |
Stephen Hendry vince l'Embassy World Snooker Championship 1999 |
Century breaks
[5]
Nel campionato ci furono 53 century breaks e il break più alto fu di 142 ottenuto da John Higgins.[5]
- 142, 132, 127, 126, 124, 108, 104, 104, 100 : John Higgins
- 140, 123, 109, 104, 101, 100 : Mark Williams
- 137, 108 - Tony Drago
- 136, 130, 110 : James Wattana
- 134, 134, 122, 120, 110, 105, 100 : Ronnie O'Sullivan
- 134 : Steve James]
- 133 : John Parrott
- 132, 126, 109, 108, 106, 104, 104 101 : Stephen Hendry
- 131, 114 : Chris Small
- 128, 110, 104 : Stephen Lee
- 124, 120, 100 : Matthew Stevens
- 122 : Dominic Dale
- 120, 109 : Joe Perry
- 108, 103 : Anthony Hamilton
- 104 : Ken Doherty
- 103, 103 : Mark King
Note
- ^ Seventh title for Hendry, BBC News, 4 maggio 1999. URL consultato il 3 aprile 2011.
- ^ Chris Turner, World Professional Championship, in cajt.pwp.blueyonder.co.uk, Chris Turner's Snooker Archive. URL consultato l'11 maggio 2012 (archiviato dall'url originale il 16 aprile 2013).
- ^ World Snooker Championship Trivia, su embassysnooker.com, Embassy Snooker. URL consultato il 25 maggio 2012 (archiviato dall'url originale il 4 dicembre 2004).
- ^ Various Snooker Records – Points, su cajt.pwp.blueyonder.co.uk, Chris Turner. URL consultato il 4 marzo 2010 (archiviato dall'url originale il 10 febbraio 2013).
- ^ a b c d World Championship 1999, su global-snooker.com, Global Snooker. URL consultato il 3 aprile 2011 (archiviato dall'url originale il 3 aprile 2011).
- ^ a b Embassy World Championship 1999, su snooker.org, WWW Snooker. URL consultato il 28 ottobre 2010.
- ^ 1999 Embassy World Championship Draw, su snooker.org, WWW Snooker. URL consultato il 28 ottobre 2010.
V · D · M | |
---|---|
Torneo ad eliminazione | 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1940 · 1941 - 45 · 1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 |
Sfida unica | 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 |
Torneo ad eliminazione | 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021 · 2022 · 2023 |
Vincitori | Joe Davis (1927, 1928, 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1946) · Walter Donaldson (1947, 1950) · Fred Davis (1948, 1949, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956) · John Pulman (1957, 1964 (1), 1964 (2), 1965 (1), 1965 (2), 1965 (3), 1966, 1968) · John Spencer (1969, 1971, 1977) · Ray Reardon (1970, 1973, 1974, 1975, 1976, 1978) · Alex Higgins (1972, 1982) · Terry Griffiths (1979) · Cliff Thorburn (1980) · Steve Davis (1981, 1983, 1984, 1987, 1988, 1989) · Dennis Taylor (1985) · Joe Johnson (1986) · Stephen Hendry (1990, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1999) · John Parrott (1991) · Ken Doherty (1997) · John Higgins (1998, 2007, 2009, 2011) · Mark Williams (2000, 2003, 2018) · Ronnie O'Sullivan (2001, 2004, 2008, 2012, 2013, 2020, 2022) · Peter Ebdon (2002) · Shaun Murphy (2005) · Graeme Dott (2006) · Neil Robertson (2010) · Mark Selby (2014, 2016, 2017, 2021) · Stuart Bingham (2015) · Judd Trump (2019) · Luca Brecel (2023) |
Località | Birmingham (1927-1928, 1972) · Nottingham (1929, 1931, 1934[1]) · Londra (1930, 1932, 1935-1940, 1946-1949, 1953, 1964 (1)-1965, 1969-1970) · Chesterfield (1933) · Kettering (1934[2]) · Blackpool (1950-1951, 1952 (2), 1955-1956) · Manchester (1952 (1), 1954, 1973-1974, 1976) · Saint Helier (1967) · (1965 (1)[3]-1965 (2)[4] · Liverpool (1966) · Bolton (1968) · Sydney (1971) · Melbourne (1975) · Sheffield (1977-) |
Tipologia | Non-Ranking (1927-1940, 1946-1957, 1964 (1)-1975) · Ranking (1976-) |
Tripla corona dello snooker
|